دختر خوب من می فهمم که اوضاع به هم ریخته ی خونه حسابی تو رو به هم ریخته. واقعا هم حق داری.
اما فکر کنم دنبال راه حل هستی که چه جوری تا جایی که می شه خودت رو از این آشفتگی حفظ کنی. مهم ترین مهم ترین قدرت تشخیصی که به من و تو در زندگی کمک می کنه این هست که بفهمیم کجاها می تونیم تغییر بدیم و کجاها دیگه از اختیار ما خارج هست. عوض کردن یا جلوی اشتباه پدر و مادر رو گرفتن خیلی خیلی از دایره ی توانایی ها و اختیارات یک نوجوون خارجه. مثل این می مونه که تو بخواهی بشینی روزانه قصه بخوری برای حل مشکل آلودگی هوای ایران و به خاطر تک تک رفتارهای غلطی که می بینی حرص بخوری. کاری نمی تونی بکنی!
تمرکزت رو از روی پدر و مادر بردار. آگاهانه این کارو بکن. سعی کن برگردی به دنیای نوجوونی خودت. یک یا چند دوست صمیمی که باهاشون همدل باشی داشته باش. باهاشون صحبت کن. تفریحات کوچک در حد یه جایی با هم صحبت کردن و چایی خوردن داشته باشید. حتی برای درست با اونا هماهنگ باش. اگر جو خونه آشفته است یک کتابخونه توی شهرتون پیدا کن یه سری از ساعات رو اونجا باش که بتونی یکم روی درست تمرکز کنی و از فضای سمی خونه دور باشی.
یه چیزی هم بهت بگم. در نوجوونی هورمون های تو داره به شدت تغییر می کنه. اینا مثل این می مونه که مثلا امواج مبایل یا برق یخچال هی قطع و وصل بشه و یا کم و زیاد بشه. برای همین در مواجهه با سختی ها عکس العمل های خاصی ممکنه از خودت نشون بدی. مثلا همین دعوا و داد و بیداد. سعی کن بهشون آگاه باشی. خودت رو از موقعیت هایی که توش به کل کل با پدر و مادر می افتی دور کنی.
زیاد برای خودت بنویس و احساساتت رو دوره کن. اگر موقعیت هفته ای دو روز ورزش داری هم حتما انجام بده.
امیدوارم با آرامش این دوره رو پشت سر بگذاری.