اره درسته ...من میتونم ببرمش مهد اما مهد تا ظهر هست منم دارم آرایشگری یاد میگیرم ساعت کار اصلی عصر و شب ها هست
مشکل من اینه بچم پیش پدرش نمی‌مونه حتی باهاش یه پارک هم نمیره مغازه نمیره دیشب بستنی میخواست گفتم با بابات برو بخر بیار گفت نه بابا تو بیای ..شوهرمم خیلی ناراحته میگه چرا پیشم نمی‌مونه چرا پیشم نمیاد شوهرم استاد کار کیک هست تو قنادی کار می‌کنه آرزو هر بچه ای هست که بره پیش کیک تولد بشینه کار کنه یا بخوره درسته ؟ پدرش انقد بهش میگه بابا بیا باهم بریم بهت کیک میدم ژله خامه رنگی هرچی دوست داری بخور کار کن میگه نه
دیدم توی حرفات نوشته بودی میترسه تو بری و بر نگردی دنبالش . باید ببینی این فکر از کجا براش شکل گرفته . مثلا توی عصبانیت بهش گفتی . یا اطرافتون کسی طلاق گرفته یا دور از جون مادرش فوت کرده یا فیلمی چیزی بزرگتر از سنش دیده .یا خدای نکرده دعوای شدیدی با پدرش داشتی بالاخره یه چیزی هست احتمالا . با یه مشاور مشورت کن به نظر میاد واقعا ترس داره بچه ات که تو رو از. دست بده
الهی بگردم
دختر منم دقیقا همینو میگفت.میگفت تو بری دیگه نمیایی.باورتون میشه من کفش هامو در میاوردم میدادم دستش میگفت مامان من تو خیاطم ببین کفش هامو دادم دست تو من کجا برم.اما بازم چنان گردن منو میگرفت فشار میداد خودمم پا ب پاش گریه میکردم.الان فکر میکنم میگم چرا انقدر سعی میکردم زودتر جداش کنم هم خودمو عذاب دادم هم بچه رو.از بس ک ب ادم میگفتن.مدرسه خیلی مهمه.همکاری مدیر خیلی شرطه.
مدیر مدرسه دخترم خدا ازش راضی باشه.خیلی با من همکاری کرد اصلا مثل بعصیا وحشیگیری در میارن بچه رو میگیرن میبرن ب مادر هم میگن شما برو دیگه اینجا نیایست ،نهایت اجازه بدن ی زنگ تفریح بری بچه تورو ببینه.
نه مدیر مدرسه اش بی نهایت با ما راه امد.حتی روزهایی ک میذید بی قراری زیاد داره میگفت بگیرش ببر خونه.ببر خونه بزار اروم بشه.دخترم دید مدیره مهربونه بهش اعتماد کرد ،یواش یواش دیگه ب من گفت مثلا در هفته دو روز میگفت تو نیا.دلش برای کن تنگ میشد میرفت مدیرشو بغل میکرد.
اینجور بچه ها بی نهایت عاطفی هستن.فقط و فقط باید باهاش راه بیایی تا لطمه روحی نخوره.هر بچه ای ی مدله برای ما هم این مدلیه چاره ای نیست.تا خودشون اعتماد نکنن ب محیطو طرف از مادر جدا نمیشن
اره درسته ....ولی واقعا آدم خسته میشه دختر من حتی تو اتاق هم نمیره بدون من دیشب من خیلی دندونم درد میکرد اینم بهونه خوراکی گرفته بود میگفت باید تو بیای بریم باهم بخریم هرچی باباش گفت بیا باهم بریم گفت نه آخر انقد گریه کرد من مجبور شدم رفتم...یا چون از نظر مالی تو فشار هستیم کمی مجبورم بدم یا هنری یاد بگیرم کار کنم دارم میرم کلاس آرایشگری اما دخترم خیلی اذیتم می‌کنه می‌دونم بعد هم نمی‌ذاره برم سرکار
خب خواهر چهار سال هنوز سنش خیلی پایینه.امثال بچه های ما تو این سن عمرا جدا بشن.یا باید دلو بزنی دریا و بندازیبری برات گریه هاش مهم نباشه ک مطمعن باش در سال های بعد عواقب خوبی نداره.یا اینکه دل ب دلش بدی و تحمل کنی.
من خودم دقیقا مثل شما ی کلاس میرفتم.دیدم اینطوری ولش کردم.من حتی مهمانی نمیرفتم.عروسی نصفه نیمه میرفتیم.تو مکان های شلوغ بیشتر از موقع های دیگه منو محکم بغل میکرد.و طبق حرف شما هیچ زمینه ترس و دعوا و اتفاق خاصی نبوده.خودمون هم میموندیم چرا اینطوری شده.از چی میترسه.
میگم فقط باید صبوری کنی.
مهد کودک بره خوب میشه بذارید گریه کنه طوریش نمیشه
