با توهین یا تحقیر های والدین یا هر رفتاری از جانب اون ها چطور برخورد میکنید
سکوت میکنید ؟؟ آخه گاهی اوقات نمیشه سکوت کرد چون حرف ها روان آدم رو نابود میکنه تو دراز مدت
شاید اون لحظه سکوت کنی اما قطعا بعدش نشخوار فکری داری
شاید تو حس میکنی توهین میکنن
تو بچشونی و عزیزتر از هر کسی براشون اگر چیزی میگن منافعت رو درنظر میگیرن
راستشو بخوای از خودم دفاع میکنم ولی میگن باید سکوت کرد تا اون طرف مقابل حتی والدین نقطه ضعفتو نتونن پیدا کنن ولی بازم نمیتونم سکوت کنم🤕
امشب دختر من از حرف پدرش سر یک معمای ریاضی به دل گرفت
اون الان کلاس نهمه
و هنوز خیلی مونده تا از نظر سواد به سطح پدر و مادرش برسه
ما وقتی دقیقا همین سطح بودیم از پدر و مادرمون با سواد تر بودیم
ولی جلوشون نقش دانشمند بازی نمی کردیم
باز شما هر جور خودتون صلاح می دونید
منم امشب دیگه به جنون رسیدم و جواب دادم
من یه پدر و مادر کمال‌گرا دارم که همیشه میخوان من بهترین باشم و هیچ چیزی راضیشون نمیکنه و واقعا از این مورد خستم
از اینکه دستاورد هام ،رنج هام و درد هام کوچیک شمرده بشن مننفررررررررم
من قبلا که بچه بودم یادمه مادرم هرچی میگفت
اون موقع سنم کمتر بود تو نوجوونی ، دلم پاکتر بود
هر موقع بحث میکرد دعوا میکرد صلوات میفرستادم
ذکر میگفتم فقط میگفتم عفت کلام داشته باش
یک دختر بچه ساده ای بودم
بعد که نوجونیم تموم شد دیدم نمیتونم ساکت باشم
خیلی فحاشی های بد میکنه
بگم شما هم اینجا از خجالت اب بشین
از یک زن بعیده همچین حرفهایی بزنه
ولی هعی شانس ما همین بوده دیگه
منم متنفرم هی متلک بندازن یا منو با دیگران مقایسه کنن یه جوری میگن دختره فلانی که انگار صد ساله دختر فلانی باهاشون هم خونه بوده که میشناسن حالا با اینا کاری ندارم درسته احترام واجبه بله ولی اخه اون حرفا عینه کنه میچسبن به ادم تو کارای روزانه مرور میشه اون حرفا ..... حسه بدیه
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
