من باردارم کاملا ناخواسته از اول زندگی ام اصلا بحث و پرونده بچه رو بستم ک نمیخوام تمام ۶ سالم سفت و سخت مراقب بودم اما باردارم الان
اصلا کوچیک ترین توانایی مادری تو خودم نمیبینم
اصلا من نمیتونم مادر ی موجود ب این بی گناهی و معصومی بشم من هنوز دنبال رنگ لاک و رژ مورد علاقمم ۲۶ سالمه اما بخش دخترونه وجودم هنوز کاملا فعاله حتی فکرشم سخته ک بتونم ی انسان دیگه رو پرورش بدم
هنوز اونقدر از محبت از فداکاری از گذشت سرشار نشدم ک به یکی دیگه ام ببخشم .دروغ چرا هنوز همون دختر بچه خودخواهم
ی ادم دیگه بوجود نمیوردم بدبختش نمیکردم تو این دنیا
بدنیا نیومدن چون تجربه مادر بدو داشتم
منم مث توام اما مادر دوتا بچم
من مادر بدی ام
حالا صبر کن ، با اولین گریه ی بلندش ، خودخواهیتو میذاری دم در 😁
واقعا از کجا میدونی مادر بدی میشی ؟مگه تجربه داری؟تا وقتی حس مادری رو تجربه نکنی هیچی از مادر بودن رو نمی دونی
خدا دیده و صلاح دونسته که داده مطمئن باشه به هرحال از یه جایی به بعد باید پخته شی
از اونجایی که الان اولیو دارم و کار هر شبم آرزو مرگ کردنه هزار بار دومی رو انتخاب میکنم
به دنیا نیومدن
