عزیزم کاملا درکت میکنم چون تو شرایط تو بودم منتها بچه نداشتم حق داری خیلی عصبانی هستی اگر راه دیگه نمیبینی حتما به طلاق فکر کن اما از راه درستش
اول از نظر روحی بکند ازش وقتی میری که دوباره پیشش بخوابی یعنی هنوز روحا حتی کمی بهش وابسته ای بعد اون بیرون سخت میگذره بهت و دوباره به همین بر میگردی
هر طور شده کار برای خودت جور کن شده پرستاری شده بسته بندی تو خونه بعضی اپراتورای تلفن حستبداری یا هر چیزی که بلدی کمی پول جمع کن خوابگاه های خانوما رو نگاه کن (پانسیون )الکی تو خیابونا نرو ....یک هدف و برنامه و کمی سر مایه جور کن
میگه بچه هامو دوست دارم اما براشون وقتی نمیزاره باهاشون بازی نمیکنه تایم نمی‌ده کل ۲۴ساعت اگه خونه باشه سی ثانیه دیدنشونه همین که فقط بوس میکنه می‌ره تو اتاق اگه سه روزم خونه نباشه یه زنگ نمیزنه که بچه هام حالشون چطوره حتی اگه دو هفته هم نباشه
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
56 ثانیه پیش
57 ثانیه پیش
57 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
