درسته مرد حق طلاق داره، ولی همونطور که زن حق مهریه، حق شرط ضمن عقد، حق کار و حتی حق حضانت در شرایط خاص رو داره
قانون هیچوقت یکطرفه نبوده، فقط بعضیا اون بخشی رو میخونن که به نفع خودشونه و بقیهش رو نادیده میگیرن
در مورد تمکین هم جالبه بدونی که تمکین فقط یه امضا روی کاغذ نیست
زمانی معنا داره که مرد خودش وظایفش رو انجام بده از تأمین مالی گرفته تا احترامو امنیت و رفتار درست.
اگه اون بخشها رعایت نشه چیزی به اسم تمکین اجباری عملاً بیاعتبار میشه
در مورد مهریه هم بله ممکنه قسطی بشه اما این قسطبندی نتیجه ناتوانی مالیه نه لطف قانون.
و اگر مرد عمداً برای آزار زن قسطی پرداخت کنه یا از طلاق سوءاستفاده کنه خودش مرتکب سوءنیت میشه و قانون دقیقاً برای همین رفتارهاست که راهحل گذاشته
در کل قانون رو باید کامل دید نه انتخابی
حق وقتی ارزش داره که در کنارش مسئولیت هم انجام بشه وگرنه اسمش حق نیست فقط بهانهست