من فقط نوزده سالمه نباید دیسک کمر می‌گرفتم
من ورزشکارم، تازه دانشجو شدم، مجبورم رانندگی زیادی بکنم، ساعت‌های زیادی لازمه که پشت میز بشینم کار کنم
ولی همه اینا رو مجبورم که با یه درد مزمن همیشگی انجام بدم خدای من چقدر بدشانسم چقدر من بدبختم همه زندگیم مختل شده بعضی وقتا ناخودآگاه می‌زنم زیر گریه دیگه
تو رو خدا کسایی که دیسک کمر دارید بگید چطور باهاش کنار اومدید؟ چطور کارهای روزمره و بیرون و اینا رو همه رو با هم هندل می‌کنید؟
