بله سرمایه ان ، منم با روش اول موفق نیستم ، کلا برآورده کردن نیاز فرزند سه مرحله داره که باید همشون رعایت بشن که به تعادل برسه
ولی اینکه تو سختی باشن هم موافق نیستم ، میگم اونا که نخواستن بیان ، ما آوردیمشون ، پس مسئول راحتی و خوشی و آینده شون هستیم
خوشی ورفاه یه مفهوم نسبیه همیشه سطح بالاتری ازش وجود داره اگر بخوای کمال گرا باشی یکیشم نبایدبیاری درحدی که بچه عقده ای نباشه ولی اینکه هرچی خواست براش فراهم شه بدتربچه روخراب میکنه دیدم که میگم بچه های بی دست وپایی که مامان باباها فقط سرویس دادن بهشون وکوچکترین توانایی حل چالش های زندگی روندارن
اشکالی نداره می تونی با هم اختشون بدی خیلیا هستن فاصله ۸ و ۱۰ ساله دارن با خواهر برادراشون ولی صمیمیت هست
یه مادری که خواستش رسیده و شاده و دیر بچه دار شده خیلی بهتر از مادریه که خواسته ش رو سرکوب کرده و چند تا بچه پشت سر هم آورده
از لحاظ روحی اوکی باشی بهتر برای بچت وقت میذاری
آره تربیت که مهمه ولی یه چالشایی وقتی یکی باشن اصلا باهاش مواجه نمیشن تا یادبگیرن وتوزندگی به کاربگیرن مثلا حل اختلاف ،گذشت، سازگاری ، تحمل همدیگه ، تقسیم کردن و...اینه که پس فرداهم توزندگی تاتقی به توقی خوردبه طلاق میرسن
دقیقا
توی اکثر فرهنگ ها وقتی یه زن ازدواج میکنه تمام خواسته هاش میشن درجه دوم
همسر و بچه ها و موفقیت اونا میشه درجه اول
از خودش و ارزوش میزنه، همسرش موقعیت شغلی و تحصیلی بهتری پیدا میکنه، بچه ها همینطور
از آخر خودش میمونه و حسرت با اینکه بچه های خوبی بزرگ کردن و براشون خوشحاله ولی یه خودش نرسیده
خودت همیشه درجه اول باش
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
