عزیزم ناراحت نشو من فقط دوتا از تاپیک هات رو نگاه کلی انداختم .
درکت میکنم که چقدر شرایط برات سخت و پیچیدست
میدونی چرا
چون خودم هم تو چنین موقعیتی هستم
کاملا میفهممت
اینکه یه بیماری ای هست که تشخیص داده نشده اطرافیان هم درکی ازش ندارن و حالات منو طبیعی قلمداد نمیکنند و درباره من قضاوتم می کنند که شاید من دارم الکی میگم فکر میکنم یا ...
الان فکر نکن منم قضاوتت کردم فقط گفتم شایدم بشه اینجوری حلش کرد ولی خب علائمت رو که به دوستمون گفتی دیدم که حق داری
درکی که من از شرایط خودم دارم اینه که خدا تموم درها رو برو بسته فقط در خودش رو باز گذاشته چون میخواد من بااین مشکلات رشد کنم و بسمت خودش برم
این مشکلات یک بهانه ست واسه رشد
و جالبه بدونی هر مشکلی یک اندازه ای داره
وقتی تو بزرگتر از مشکلت بشی
دیگه اون مشکل محو میشه
حالا اندازه مشکل من و شما بزرگه
پس باید رشد ماهم زیاد باشه
ولی خوب تکاملی یعنی هرروز یک قدم
و تنهاراه حل مسائل در دست خداست
الی الله ترجع الامور.
اگر دوست داشتی درخواست دوستی بفرست تا بتونیم درباره مسائلمون و راه های حل کردنش بیشتر حرف بزنیم