تاپیک قبل گفتم که دیروز بخاطر شوهرم رفتم گف مریضه برو رفتم ظرفاش شستم اومدم
امروزم زنگ زد منم عصبی شدم گفتم کار دارم و نمیتونم برم
خلاصه ب یکی دیگ گفته بیاد کاراشو بکنه منم کلا روز خبرشو نگرفتم
خلاصه چندتا چیز تو خونش داشتم کرم و پماد اینا اونارو فرستاده
دخترش پیش من میمونه شبا وقتایی که شوهرم می‌ره خارج از شهر
گفتم نمیاد خواهرت پیشم گف نمی‌دونم
هرروز کاراشو بکنی بهتر از تو نیست
یه بار نه بگی خبر نگیری میشی آدم بده
ب جهندم مگ من کلفتشم
عزیزم مشهدی هستی ؟
دیگه هم نرو کاراشو بکن
خودتو بی ارزش نکن
تو مهربون بمون
همینه عزیزم. محبت بیش از اندازه تبدیل به وظیفه میشه.
دنیا جوری شده که آدم پشیمون میشه از محبت کردن.
والا من که پشیمونم
خودش چشه که کسی دیگه باید کاراشو انجام بده؟
اگه خدماتی برای تو انجام داده . شسته سابیده کمکت کرده . تو هم کمکش کن .
وگرنه نه
به تنهایی عادت کن برای کسی هم کار نکن مخصوصا خانواده شوهر
برا چی گفتی بیاد پیشت دخترش
ول کن خودت هم بدن نمیاد انگولک کنن
توام دخترشو بفرست بره
مردم چ پررو شدن
مریض بود
گناه داشت مگه چی میشد ی ظرف شستن بود دیگه
اونم دخترش میاد پیشت تنها نباشی ی جور کمک ب حساب میاد
ولی بازم شاید خواهر شوهرتو نمیشناسم شاید حق با تو باشه
به ب ا س ن مبارکت
اصلا مهم نباشه
انگار تو دنیا فقط این زن پریود میشه
خب مریضی اصلا ظرف نشور بزار فرداش بشور
من خونه خواهرمم کار نمیکنم چ برسه ب خواهرشوهرم
