کاملاً حق داری که احساس خستگی و فشار بکنی، مخصوصاً با شرایط بارداری و کمبود خواب. اینکه مادرت هم انتظار داره همه کارها رو یکطرفه انجام بدی، منطقی نیست و نیاز به مرزبندی داره. چند نکته عملی که میتونه کمکت کنه:
1. بیان صریح و محترمانه شرایطت: میتونی با آرامش و قاطعیت بگی:
> «الان ۸ ماهه باردارم و شرایط جسمیام اجازه نمیده کارهای سنگین انجام بدم. نمیتونم هر هفته این حجم کار رو به عهده بگیرم.»
2. مرزبندی واضح: لازم نیست وارد بحثهای طولانی بشی یا حس گناه داشته باشی. تو حق داری از خودت مراقبت کنی. مثال:
> «اگه نمیتونی کارها رو خودت مدیریت کنی، نیازی نیست هر هفته منو دعوت کنی.»
3. تکیه بر همسرت: بهتره شوهرت پشتت باشه و حمایت کنه، چون مادرت انتظارش رو از تو داره. یه جمله مشترک میتونین داشته باشین:
> «ما هر دو میدونیم که شرایط الان برای [اسم تو] سخت شده، باید همکاری کنیم.»
4. پیشنهاد جایگزین عملی: به جای کار سنگین، میتونی کمک کنی که خودشون بخشهایی از کار رو انجام بدن یا کار سبک بسپارن:
> «میتونیم با هم برنامه بچینیم تا همگی سهم داشته باشیم، من الان نمیتونم زیاد کار کنم.»
✅ نکته کلیدی: حق داری «نه» بگی و مراقب خودت باشی. بیان صریح و محترمانه، بدون عذرخواهی اضافه، بهترین روشه.
اگه بخوای، میتونم یه متن کوتاه و دقیق آماده کنم که فردا قبل از رفتن بهش بگی و بدون بحث اضافه جواب بده. میخوای برات بنویسم؟