پرستاری ازاد اوردم، سال اولم بود
خانوادم میگن برو غصه هزینشو نخور خودم نگاه مادر و پدرم میکنم شرمم میشه اخه اونا چه گناهی کردن
از یک طرف روحیم داغونه میشینم بخونم گریم میگیره پشت موندنم که پنجاه پنجاه هست یا پیشرفت یا هم نه
چیکار کنم بنظرتون😔
من واقعا تلاش کرده بودم
مشکلم هزینه هست و عذاب وجدان وگرنه پرستاری دوست دارم
ارزش داره؟
