بنظرتون کاردرستی کردین یان
چکارمیکنید ک امید زندگیتون نیادپایین
نه
ناتوانی مالی و روانی رو اسمش رو میذارن فداکاری بخاطر بچه ....
بچه توی این خانواده ها یا کپی ظالم میشه یا کپی مظلوم ..... هیچ فداکاری در حقش نشده
نمیدونم کاردرستیه یا نه ولی من ازخودم گذشتم بخاطر پسرم چون چن ماهی که قهر بودیم میدیدم چقدرضربه خورد
من چون جایی نداشتم و خانواده ای حامی نداشتم جدا نشدم امیدمم صفره ولی بچه هام امید زندگیمن بعد بچه اصلا نباید حدا بشی اون بچه گناهی نداره حق داره خانواده داشته باشه
تو این شرایط نیستم ولی بنظرم اون هایی ک بخاطر بچه هاشون طلاق نگرفتن نمیشه گفت همه شون کار درستی کردن یا اشتباه کردن
بستگی به زندگی هاشون داره
من ۴۲ ساله هستم
هر چی مادر دیدم گفته بخاطر بچه جدا نشده اغلب بچه های دچار تروما و مشکلات روانی تحویل جامعه دادن
مگر اینکه خیلی مهارت داشته باشی هیچ تنشی به بچه منتقل نشه و بچه ها در معرض آسیب رفتاری زوجین نباشن.....
والا نمیشد بچه رو پیش شوهرم بزارم چون میدونم در نبودم من بچه ام صد در صد بدبختر میشه دیگه فکر کردم خودم برم بهشت بدرد نمیخوره وقتی که بچه ام عذاب بی مادری و پدر به درد نخور داشته باشه
نمیدونم چرا هضم کردنش برام سخته
آخه یعنی چی بخاطر بچه جدا نشدم ،،،،
اون بچه ده سال دیگه نمیاد بگه مرسی مامان بخاطر من جونیتو گذاشتی ، بخاطر من همه بدبختیا رو تحمل کردی
وقتی پدر و مادر باهم خوب نباشن تو ی خونه ، بخدا بچه ها بیشتر ضربه روح و روان میبنینن حتی بعضیاشون ضربه جسمی هم میبینن
ببین کلا متاهل بودن سخته وشرایط روسخت میکنه ولی هرزن ومردی نیازبه همدم داره تهش سعی کن کناری بیای دیگه
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
44 ثانیه پیش
44 ثانیه پیش
45 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
