همسن و سالاش میشن امثال من، من الان ۳۷ سالمه (البته متاهلم) ولی میخوام بهت بگم اگه همین الان مبخواستم برم تو رابطه چه چیزایی از طرف مقابل مبخواستم:
وضعیت مالی بسیار خوب و استیبل، توی عنفوان ۴۰ سالگی دیگه این یه خواسته منطقیه
احترام کامل، به خواسته هام، حقوقم و انتخابام
آزادی ای که حقمه رو بهم بده
محبت و علاقه و توجه کافی ببینم
تعهد کامل، یعنی نه چت، نه هیزی، نه لاس، نه خیانت
زیر بار زورگویی نمیرم
حقوق برابر میخوام و شراکت تو تمام امور از نظافت خونه گرفته تا خرج کردن حقوق
و ده ها فاکتور دیگه
بماند گذشته طرف هم برام بی اهمیت نیست، شخمش نمیزنم ولی اگر تست کامل ایدز، اچ پی وی و کل بیماریای جنسی رو نده و سالم در نیاد قبولش نمیکنم
و در کنارش تصور کن که منی که مثلا تا ۳۷ سالگی مجرد موندم هم با کسایی بودم دیگه، تجربه دارم و سریع بازی روانی رو تشخیص میدم
با دوستت دارم عاشقتم قربونت بشم خر نمیشم، دروغا رو باور نمیکنم، وعده های الکی رو باور نمیکنم
پس این دوس پسر شما اگر بیاد سمت کسی مثل من چه اتفاقی میفته؟ چون آدم بنجلیه رد میشه
پس میاد سمت کی؟ کسی که خیلی ازش کوچیکتره، قابل کنترل تره، گول زدنش راحت تره، گذشتهش خالیه و بی تجربهست
که قشنگ بتونه تو دستش بگیرتش و خیالش راحت باشه که تجربه اول و آخر شما میشه و رُسِتو توی زندگی بکشه
این دلیلیه که نباید به مرد انقدر سن بالا بله بدی، این آدم ها که سراغ خیلی کم سن تر از خودشون میرن شدیدا مشکلات اخلاقی و کمبود دارن