17 سالگیم یه روز حال روحیم خیلی بد بود زدم همه عکسای بچگیم رو پاره کردم یه دونه هم جون سالم به در نبرد ازشون.... همون بعدش پشیمون شدم ولی خیلی دیر بود
الان 11 سال گذشته ولی همیشه دلم براشون تنگ میشه دلم میخواد دوباره داشته باشمشون خیلی حسرتشمن رو میخورم
چیکار کنم آروم شم و دیگه بگذرم ازشون چطوری فراموش کنم
گذسته ول کن عکس گذشته ول کن بابا
اگه کسی عکس از بچگی داره ازش بگیر یا اگه تو موبایل داره ببر ظاهرش کن
از خودمم بگم اروم شی شاید .منم ۵۰۰ تا عکس از بهترین دوران زندگیم تو رم بود پودر شد رفت .ریکاوریم کردم در نیومد .تموم دوران دانشگام از بین رفت
هر دو ش خیلی ناراحت کننده اس .چون توش انواع خاطره باشه .میدونی هر عکسی میگیری مطمئنن با خاطره و برنامه ریزی بوده .من هر عکسی میگیرم با خاطره تعریفش میکنم اخه
ولی الان به این باور رسیدم مهم نیست .خاطره میتونه تو دل ادم بمونه .عکس مادربزرگ و پدربزرگم که فوت شدن توش بودن .اون بیشتر نابودم کرد ولی الان اونا تو قلبمم .حتی دیگه عکسشون نباشه
من همیشه یکی از حسرتام اینه چرا از بچگیم فیلم ندارم. یه یکی‌دوتایی داشتم ولی پاک شدن
درسته مهم ارزش و خاطرات خوبه....
منم چند تا عکس با اعضای خانواده... داشتم که خیلی بیشتر به خاطر اونا ناراحتم ولی به قول تو مهم خاطراتیه که تا ابد تو قلبموم زنده میمونن ... هیشکی و هیچی نمیتونه اونا رو ازمون بگیره🙂
منم همیشه به اینا فک میکنم🥲❤️
