خیلی افتخارمیکنم وقتی میبینم یه نفراینقدر مصمم تصمیم ش روگرفته و موفقه ..اونقدری که خوشحال شدم نظرشمارودیدم واون دوستمون که گفته بودن دارن بابچه ی 1ساله دکترامیخونن
واقعا ادم بایدشرایط خودش رو ببینه
من سال دوم درسم بودکه باردارشدم
شهریور ماه سال تحصیلی شروع شد با بارداریم وماه هفتمم میرفتم سرکلاس اول اذرشد ومنم 9 ماهه(36هفته)...دردکاذب گرفتم دکترم گفت لطفابمون خونه که زایمانت سروقت خودش باشه البته که بارفت وامدماشین واستراحت بعدش تاشب مشکلی نداشت ولی من موقعیتشو نداشتم چون کارخونه بود ودرسام کلی زحمت کشیدم برای درسام...بخصوص درسای تحقیقی که کلی توی کتابخونه هاباشکم بزرگم میرفتم بماندکه رفتم مرخصی رو امضاکردم وامتحانات روندادم هیچی به هیچی...
سال96 بایه بچه ی8 ماهه دوباره رفتم سرکلاس خیلی مهم بود برام البته درسای تکراری سخت...
شرایط مهدخوب نبود...پسرم چندبار مریض شد یه سرماخوردگی دوهفتگی وتب بالای 40
3 روزبستری بیمارستان برای اسهال استفراغ...خیلی سخت گذشت سه هفته کلاس نرفتم با غیبت های قبلیم حذف درس شدم...
امسال هم هیچی....دوباره رفتم برگ مرخصی امضاکردم...
دیگه نمیدونم سال تحصیلی امسال چی میشه ولی خوشحالم...چون مطمئنم بهترین تصمیم روگرفتم...