چند ررز پيش رفتيم يه پاساژي از قضا من حالم خيلي بد بود شوهرمم با پسرم دعوا كرده بود با هم قهر بودن اصلااااا كاري به بچه نداست منم با اون حالم با كارايي كه پسرم ميكنه واقعا ديگه نفسي نموند برام خياي ادم بايد بي معرفت باشه بچه بازياي خودشو ارجحيت بده درك شرايط
خستم خيلي از اين چيزا هيچ كسم دركم نميكنه
اي خدا
اگه هستين لايك كنيد حداقل
دوست عزیز منم مثل تو هستم دانشجو دکترا یه رشته سخت یه دانشگاه دولتی شاغل هم هستم تو یه شهر زندگی میکنم تو یه شهر دیگه درس میخونم و کار میکنم هفته ای یه بار با اتوبوس چهارصد کیلومتر راه با بچه میرم و میام پدر و مادر و خواهرم ندارم شوهرمم دوشیفت سرکاره ظهرم که خونه ست حتما میخوابه دقیقا هیچکس هم درکم نمیکنه مرتب هم مهمون میاد چند روز چند روز بمونه پسرمم همش اسباب بازیاشو پخش میکنه ولی چه میشه کرد این منم که باید تغییر کنم تازه شوهرم میگه اصلا نگو خسته ام ولی این روزا میگذره درسم تموم میشه پسرمم بزرگ میشه منم یه مادر موفق میشم که این روزا رو با ارامش و برنامه ریزی مدیریت کردم
شرایطمو گفتم که بدونی درکت میکنم
مطمین باش اگه درستو ول کنی هزار بار از الانت بی اعصاب تر میشی اونموقع یه عالم حسرت رو دلت میمونه
سعی کن زمان رو مدیریت کنی من بعضی وقتا میگم باید بجای بیست و چهارساعت شبانه روز واسم سی ساعت باشه اللنم کلی کار گذاشته بودم واسه تعطیلات ولی لای هیچ کتابی رو باز نکردم😔😅
نگارجون شوهرت با بچت ميسازه؟بچت شيطونه؟
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
16 ثانیه پیش
21 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
