من 25 سالمه
دوست پسر ندارم. فامیل و همسایه ی مجرد هم ندارم
و واقعا ازدواج رو از خودم خیلی خیلی دور میبینم.
حس میکنم ممکنه تا همین سن شما برسم و مثل شما مجرد باشم. آخه میدونی، خیلی عجیبه. آدمایی که میان خواستگاری من عجیبن. سنشون خیلی بیشتر از منه. یا زشت و فقیر و بی سوادن
مثلا اخری 14 سال از من بزرگتر بود. مدرکش هم زیر دیپلم بود و خیلی از ما فقیر تر بودن
البته اجازه ندادیم بیان...
من از نظر ظاهری بد نیستم به خدا خوبم. یه کم کارای زیبایی هم انجام دادم (طبیعی)، دانشجوی کارشناسی ارشد هم هستم. خانواده ام هم فرهنگی هستن.
ولی نمیدونم چه حکمتیه
میفهمم چی میگی... اینکه جور نشده تا الان رو میفهمم
واقعا هیچ کاری نمیشه کرد