مغازه شوهرم پایین خونست، بیشتر وقت ها چون دیر صبحانه می خوره و کارش طول میکشه دیر ناهار می خوریم ساعت ۳تا ۳:۳۰. اون روز زن همسایه شوهرمو دیده گفته آقای فلانی چرت انقدر دیر ناهار می خورین، شوهرمم آدم حاضر جوابیه ولی انقدر شوکککه شده هیچی نتونسته بگه، یه روز دیگه شوهره ظرف غذا رو دست شوهرم دیده داره میبره مغازه گفته آقا فلانی عصرونست؟!! محلمونم هم پایین و داغون نیست. منکه باهاشون فقط سلام و علیک دارم فقط. چندین بارم غذای نذری امام حسین درست و حسابی برای هیات خودمون شوهرم برد براشون گفت بچه کوچیک دارن، نذری شفاست، چند روز بعد دیدیم گذاشتن جلوی گربه تو حیاط.
موندم چجوری تحملشون کنیم؟
