عزیزم به صورت کلی لازمه گاهی با خواسته هاش مخالفت کنید تا کم کم بتونه برای زندگی توی جامعه آماده بشه
اگه همه چیزایی که نیخواد همیشه براش فراهم باشن بعدا تحمل شکست و نرسیدن به چیزی بیشتر اذیتش میکنه
من دخترم 17سالشه بچه ام از هرچی معمولی برمیداشت فقط رنگ براش مهم بود و هست اصلا جنس و اینااا کار نداره
پسرممم هم 12سالشه اونم خداروشکر رنگ براش مهمه و سالم بودن ،خداشاده تو این چندسال تحصیلی یکی دوبار خودشون رفتن خرید همش من خریدم اوردم دیدن مثلا کیفاشوم رو از تولیدی می گرفتیم ،ولی دختر دوسال پیش رشته تولید محتوا انتخاب کرد رفتم سرای ایرانی بهترین لبتاب و کیفشو و موس و همه چی رو گرفتم خودش برگشت گفت مامان ی چیزی می گرفتی کمتر جمعا 110میلیون شد ، گفتم یادته چندسال چیزای معوولی میخریدم برات پولشو جمع کردم ی چیز‌لپکس بخرم الان هم خدارشکر کل تابستون امسال رو با پدرش اول کاراموزی بعد هم نیروی اداری مشغول کاره
پسره یکم دوست داره شبیه دوستاش باشه ولی خداروشکر دوستاش هم هم محله ای ماهستن در یک سطحیم البته خود بوه ها میگن یکم بالاتریم ،برا پسره خرج نکردم یهو رفتم 70میلیون پی اس فایو خریدم ،اینجوری الان بیشتر قانع میشن وقتی میگم نه پول جمع کنیم برای ی چیز بهتر میدونن جدی میگم
شما باید یادش بدید قرار نیست همیشه شرایط جوری باشه که بتونه از همه چی بهترینشو داشته باشه
هزدو مدرسه دولتی چندساله که تایم ظهری هستن ساعت11 بیدارمیشن صبونه میخورن ناهار رو به عنوان تغذیه می برن حالا هرچی فلافل ناگت بندری سالادمرغی الویه کتلت لوبیا پلو و... تازه سفارش میدن که دوستاموندهم هستن بیشتر درست کن با قابلمه کوچولو میبرن بر این حسب بوه هامو باید بزارم رو سرم بچه هرچی کم توقع تر بار بیاد برا خودش خوبه ارمانگرا نمیشه دائم در حال مقایسه نیس فردا بزرگتر میشه جسارتا یا خودشو پاره نمیکنه که از همه چی عالیشو داتشه باشه یا خدایی نکرده دست ب خلاف برنه
عزیزم یکم مطالعه کنید یا تو پیجای روانشناسی یه دوری بزنید ببینید برای سن بچه شما چه جوری مسائل رو باید توضیح داد
با دلیل و منطق که بگید تکرار کنید و به گفته هاتون پایبند باشید بچه حرفتون رو به عنوان قانون قبول میکنه و خیلی چیزا براش عادی میشن حسرت نمیشن
ادما با هم فرق دارند. یکی تمرکزش رو وسایلش هست یکی رو شخصیتش
همسر منم مثل بچه های شما هست. ی زمانی غذا ناهار می برد اندازه‌پنج نفر غذا میخواست. وای وای عشق ش رو اون‌می کرد من نصف می شدم. حالا شما حتما خوشحال میشدی بچه هات مهربون بودن ولی واقعا اخلاق خوبی نیست این اخلاق هم 🫠
من کلی مبارزه کردم
مدرسه غیر انتفاعی میره؟؟ الان وضعیت بچه ها مثل قدیم نیست.تو اینستا و.. میبینن و دلشون میخواد قبلاً اگه یه مدرسه دولتی میرفتن دیگه از دیدن وسایل لوکس خبری نبود.
بنظرم تا حدی که می تونی براش تهیه کن و باهاش حرف بزن قطعا درک میکنه با شرایط الان شاید هم سلیقش لاکچریه کلا
بچه هام بی فکر نیستن.. وضع مالیمون هم اوکی مشکلی نداریم.
ولی مدرسه بهشون لوازم تحریر میده و همش ساده (با اینکه میتونه چیز خفن بخره و پولشو بگیره، ولی شعار مدرسه اش ساده زیستی هست، با اینکخ خدا تومن شهریه گرفتن)
ما حیلی چیزای فرهنگی و بازی فکری و اینا میخریم
میدونن ک در سال میتونن مناسبتی یا با پول خودشون کتاب و ازین چیزا بخرن..همیشه هم چیز مغید انتخاب میکنند
نه صرفا گرون…
یعنی میدونند ک چیز گرون لزوما خوب نیست…
و بودجه مالی در سال دارن از عیدی و پس انداز خودشون
یعنی بهشون مدیریت مالی رو یاد دادیم. با اینکه نیاری نبوده.
من از ی جایی ب بعد فهمیدم پدر مادرم ندارن توقعمو اوردم پایین ارزوهامو و دلخوشی های کوچیکمو قورت دادم حتی اون چیزایی ک وسعشون میرسید همه فکر میکردن قانعم دختر خوبیم ولی افسرده بودم
گفتم از دید بچگی های من نگاه کنین بعد تصمیم بگیرین
