به نظرتون آیا بچه داشتن خوشبختی میاره

نه خوشبختی میاره نه بدبختی

همه چیز به دید خود آدم برمیگرده

من کلا بچه دوست نداشتم و به خاطر حرف مردم و شوهرم بچه دار شدم

الان عاااااشق دخترمم،از خنده هاش لذت میبرم ،حضورش تو خونه برام دلگرمیه،همین که صدام میزنه مامان قند تو دلم آب میشه و در کل حس خیلی شیرینیه که تجربش واقعا لذت بخشه

اما از طرفی نگه داری از بچه واقعا سختی های خودش رو داره

حتی بارداری هم بنظرم حس شیرینیه ،من توبارداریم خیلی ویار نداشتم برای همین گاهی دلم برای بارداری هم تنگ میشه

البته دختر من فعلا ۲۰ ماهشه از چالش های پرورش نوجوون خبر ندارم احساس میکنم اون موقع یکم سخته

نه 

همون دوزار پولی هم که برای خودمونم کم بود دیگه وجود نداره

قبلش ارامش بود راحتی بود براخودت بودن بود.بعدش نداشتن ارامش اعصاب خوردی دعوا جیغ داد دنبال بچه دویدن و...😁😁😁😁

برای من بچه دار شدن جز استرس و اعصاب خردی چیزی نداشت 

اینکه مرد زحماتم رو هم نداد بماند

ببین ارزش های آدم ها متفاوته من از اینکه بچه ای داشته باشم بهش عشق بدم دوستش داشته باشم کمکش کنم رشد کنه اثر گذاری رو بهش یاد بدم رشد کردن و رشد دادن رو بهش یاد بدم  برام معنا بخشه و حس اثرگذار بودن بهم میده 

لذت میبرم از رشد شون هر مهارت و عادت جدیدی که ایجاد میکنم براشون بهم حس شکوفایی میده ولی اینکه بگم صرفا بچه داشتن مساوی احساس خوشبختی اینطوری نیست

 نگرشت توی هر موضوع روی احساست اثر گذاره 

من‌خواستگارای سابقم بچه سوم وچهارم دارن الان خداروشکر ردشون کردم اعصاب بچه زیاد ندارم 😂😂

برای من آورد مادر شدن بهترین اتفاق بعد از ازدواج و کلا همه زندگیم بود نه که شرایط زندگیم تغییر کنه ولی بهترین حس دنیا رو از بچه هام میگیرم هر لحظه که نگاشون میکنم با همه وجودم کیف میکنم شاید اینکه خیلی سخت مادر شدم هم تو این حس تاثیر داشته باشه

حالا جداازشوخی وبحث نداشتن ارامش واینا واقعا قبل بچه ما خیلی رزقمون کم بود خیلی.بچه اومد واقعا رزقمون صدبرابر شد اینو به عینه دیدم

چه حرفیه میزنید

منم دو تا بچه هام بشدت لاغر و ضعیف هستند.

همیشه بهترین غذا میخورن. ولی کلا کم غذا میخورن.

ماهی یک بار جگر براشون میخرم و کباب میکنم

گوشت گوسفندی چرخ میکنم براشون کباب تابه ای میپزم.

آب میوه خودم براشون میگیرم که سالم باشه. آب طالبی آب هویج آب پرتقال کلی وقت می‌زارم خودم براشون درست میکنم.

بچه ها عشقن مهم اینکه که پدر مادرا لیاقت داشته باشن  ولی اگه ی زندگی بد باشه با اومدن بچه معجزه نمیشه که زندگی درست شه فقط بچه ها ی معصوم تو اون زندگی شریک غم میشن