یه زنعموی سلیطه دارم
که همیشه خدا با یکی قهره
بعد کلا با من بده
هیچ وقت سلامم درست جواب نمیده
بارها بهم تیکه انداخته کنایه زده یا توهین یا قیافه اومده
با دوری و دوستی سعی کردم اداره کنم
حتی بی دلیل سال های عید خونه بابام نمیان
کلا مدلش از این طلب کار قهر قهروو هاس
اما پنچ شنبه جایی دیدمش سلام دادم با اکراه جواب داد دستم رد کرد
منم گفتم ادم از سلام دادنش پشیمون میشه و اومدم
شوک شد
چون بار اول بود تند و رک جوابش دادم
از پشت گرفتم سلام نده پشیمون نشی
یکی بدو کردیم
خیلی عصبیم
اما خوشحال دیگه بعد این قهر میشه لازم نیست رو در رو بشم
اما خی اون لحظه جلو چشمم
هی تو ذهنم
هی تکرار میشه
تنم میلرزه
اولین بار بود با کسی دعوا کردم
اونم جلو بقیه
خیلی ناراحتم