من یکجا یک واحد مستاجرم، صاحبخونه و دخترش واقعا مثل دوست و خانواده واسه‌ام عزیزن
یک طبقه مادره (هشتاد ساله) می‌نشینه و یک طبقه دختر و شوهر و بچه دختره
مادر مالک سه دنگ همه اون خونه است
حالا چون دختره ۱۴ سال نشسته تو واحد و چند ساله اجاره نمیده یه مدت برادر خواهرها اذیت می‌کردن که چون تو خونه ورثه ای نشسته کلا بابد پرستار مادره باشه و از همه مهمون ها و حتی برادرخواهرها پذیرایی کنه
دختره هم تو مخارج نگهداری اون خونه قدیمی و خرج مهمون‌ها کمک کرده و درکل دلسوز بوده
مادره یک دنگ از کل خونه رو وصیت کرده محضری براش
ولی دختره حالا بعد چند ماه می‌خواد از خونه پا شه بره.
چون میگه برادرخواهرها گفتن پرستار بهتر از اونه و واحد ۹۰ متری وقتی خالی کنه هزینه پرستار درمی‌آد
ضمن این‌که مشخصه دیگه خسته شده و مب‌خواد شوهرش مجبور بشه اجاره بده تو خونه جدید
من به نظرم دیگه چون مادره مال وصیت کرده نامردیه.
به‌خصوص که وقتی مادرش سالم‌تر بود داشت اونجا زندگی می‌کرد
نظر شما چیه
