بچه هایی ک خوابگاهین دوست دارین تابستون تموم شه و باز برین🥺

قضاوت نیست گاهی باید حقیقت ها را کوبوند تو صورت طرف مقابل که به خودش بیاد شما هم با این دوستی خاله خرسه بهش آسیب می‌زنید یادمه موقع کنکور بهش گفتم ببین دختر تو دانشگاه حتی رشته پزشکی قبول هم بشی باز خوشحال نمیمونی همه ریختن رو سر من چرا اینجور میگی خودش از بقیه بیشتر که نه اینطور نیست ولی من میدونستم چون شخصیتش فریاد میزنه که آهای من یک شخصیت همیشه ناراضیم به خاطر کنکور اینجور نشده از دوران کودکی حتی جنینی این شخصیت شکل گرفته اما یه جایی باید به خودش بیاد تروماهای شخصیتیش را بشناسه و در صدد رفع اون بر بیاد

عب نداره عشقم شما ۴نفر هر کدوم تو نوبت خودتون تمیز کنید

سلام فاطمه جان،خوبی عزیز‌دل؟

منم کار پیدا کردم دوس ندارم برگردم خوابگاه... 

همیشه دوس داشتم الان نه🥹

دلم خیلی برای خوابگاه تنگ شده آرزوم اینه چمدونم رو جمع کنم همین فردا سوار اتوبوس بشم تا ظهر برسم خوابگاه پیش دوستام .. دلم برای همه چی تنگ شده و قضیه اینه من دیگه فارغ‌التحصیل میشم این ترم ..شهریور که امتحانمو بدم دیگه کارشناسی تمومه.. غصه م گرفته خیلی ناراحتم 

اره 

دلیلش همینه🥲👍

دیگه باید تمرین کنی وابستگیت کم ش،

تموم شده دیگه دوتا امتحان دارم توی یه روز میرم امتحانم رو میدم و برمی‌گردم.. البته بعدش می‌خوام همونجا ارشد بخونم ولی خب دیگه دوستام نیستن هم کلاسی هام میرن دیگه نیستن بریم بیرون .. شبای خوابگاه آشپزی کردن دلم برای همه چی تنگ میشه ... کارشناسی با همه ی دوره ها فرق می‌کنه رفاقتا توش یه جور دیگه ست که دیگه هیچ وقت تکرار نمیشه 

یادته طرح رشته بهداشتت در اومد برای روستا گفتی نمیتونم برم چون مامانم خیلی به من وابسته س همون جا بهت گفتم تو به مامانت وابسته ای و درست گفتم رفتار من پشت کنکور بد نبود عین حقیقت بود خیلی وقت ها هم تشویقت میکردم با تمام وجودم برات دعا میکردم قبول بشی وقتایی که ناامید میشدی. حالم گرفته می‌شد و ... ولی بدم میاد که نمی‌خواهی تغییر کنی والا تابستون که باید خوشحال و پر انرژی باشی افسرده بودی انگار به افسرده بودن عادت کردی نمیدونم چرا یه بار نمیشینی از کودکی تا الانت را مرور کنی و برای تروماهای شخصیتی فکری کنی این تحقیر نیست منم تروماهای مختلف داشتم و دارم اما دنبال بهتر شدنم خوابگاه یعنی خودتو با شرایط وفق بدی من مجبور بودم غذاهای بد دانشگاه را بخورم برای من سخت بود سخت  ولی مدام نمیگفتم وای چرا تموم نمیشه سخته فلان با خودم میگفتم خداجون تو در من توانایی قرار گرفتن تو این شرایط را دیدی ممنونم که بهم قدرت میدی که با شرایط وفق پیدا کنم

یا مثلا ما تو اتاقمون آدم خودخواهی داشتیم که خیلی زودرنج هم بود ولی من مدام میگفتم بقیه که عالین این یکی را هم من با اخلاق خوبم تاثیر میزارم روش یا یکی از هم اتاقی هام به شدت شلخته بود خب من گفتم من مسئول تمیزی تخت و خودم هستم تونستم کمکش میکنم بهتر بشه نشد هم من کاری بهش ندارم مهم نیست