شرایط سختی نبود تو از کاه کوه میسازی مث همین خوابگاه رفتنت والا منم به شدت عاشق مامانم بودم حتی بلد نبودم یه تخم مرغ بپزم از بس مامانم لوسم کرده بود و نمیزاشت کار خونه کنم ولی چهارسال راه دور خوابگاه بودم توی ترم سه بار میومدم خونه اول ترم وسط ترم و آخر ترم اما این ادا و اصولا را نداشتم چون به خودم گفتم باید مستقل شم باید بزرگ شم باید روی پای خودم بایستم
من وابسته نیستم ولی دوست ندارم برگردم زندگی تو خوابگاه واقعا سخته
عزیزم ولشکن حرف مردمو
ادم تو سخت‌ترین شرایط هم باشه اونا از زندگیمون کامل خبر ندارن و قضاوت میکنن ک افسرده ای ناله ای فلانی ...
منم مثل شما دوست دارم زودتر خلاص شم و برم خوابگاه.
البته خوابگاه هم عذابه برام زندگی گروهی ولی باز چاره ای نیست نمیتونم خونه اجاره کنم
یادمه خوابگاه ما را خواستن تعمیر کنند مجبور شدن ما را بفرستند توی یه خونه و ۱۶ نفر تو یه اتاق بودیم به مدت دو ماه بعد هم که برگشتیم ۸ نفر توی یک اتاق بودیم بله هر کسی یک فرهنگی داشت هر کسی یه سازی میزد گاهی اتاقمون شبیه هر چیزی بود غیر اتاق و ... ولی اگه equ یا همون هوش هیجانی آدم بالا باشه قابلیت وفق دادن خود با هر شرایطی را داره
