شوهرم اصلا توجعی به زندگی نداره
نه گوش شنوای خوبی داره نه تکیه گاه خوبیه و مدام سرش توی گوشیه بازی میکنه یا با رفیقاش بیرونه دیگه بریدم
هزار بار قول داده تره سراغ گوشی دو روز خوبه باز سرشو میکنه توش
هر چی باهاش حرف میزنم عصبی میشم داد میزنم ولی براش اهمیتی نداره
نگران بچمم گناه داره
فقط موقه رابطه منو میخواد منم حس میکنم یه ادم غریبه داره تجاوز میکنه اینقد که اون لحظه حالم ازش بهم میخوره
من جات باشم میرم مشاور و اجبار میکنم بریم مشاور. بهش اخطار بده که داری زندگیمونو تباه میکنی و اگر اینجوری ادامه بدیم احساسم کامل از بین میره
برومشاوره
مشغله های ذهنیش زیاده میخاد اینجوری خودشو درگیر کنه
کتاب زنان زیرک رو بخون ...
تا وقتی غر میزنی و داد و بیداد داستان همینه چون خیالش راحته هستی ...
بچه رو بذار پیشش برو بیرون دور بزن با دوستات باش ...
وقتی هم میای غر غر نکن بجاش کار بهش بده ...
من خودمم کارمندم سر کارم نیاز به استراحت دارم نیاز دارم یکی حرفامو بشنوه متاسفانه شوهرم درک نداره از کار میاد سرشو میکنه توی گوشی یا میخوابه مجبورم با تمام خستگیم به بچه برسم گاهی دوس دارن یه هفته خودشو بچمو نبینم اینقد که از اخلظ روحی خستمه
شوهر منم دقیقا همینه با شدت بیشتر
راه حلش فقط یچیزه
انگار نیست وجود نداره رهاش کن
فقط وقتی ازش چیزی میخوای برو سمتش
واسه خودت خوش باش
اصلااااا هیچیش برات مهم نباشه وظایفتو انجام بده فقط
موقع رابطه پسش بزن بگو من برده جنسی نیستم که فقط این لحظه بهم توجه کنی
مهمون دعوت کن مهمونی برید
برای آخر هفته برنامه ریزی کن تفریح کنید
بچه رو بذار جایی ک باباش هست خودت برو تو اتاقی جایی بشین کتاب بخون ...
جلوی همسرت کارهای خونه رو نکن
خرید‌های خونه رو بسپر بهش خودت نرو خرید...
وقتی خونه است بگو فلان چیز نداریم برو بخر
یا بگو بریم بیرون دور بزنیم و...
