خیلی بابایی بودم
بابامم کارش جوریه ک این شهر اون شهر میره حتی بچه بودم یک کشور دیگم رفت هر ۱۵ روز میومد مشهد
خیلی وقتا براش زیر پتو گریه میکردم
یادمه یک خونه اسباب بازی بود ک بچه ها میخریدن گفتم بخر نخرید ، چند وقت بعد تولد بچه ی فامیل شد واسه اون خرید.
اما من بازم براش گریه میکردم، بزرگ شدم ن خرج دانشگاه داد نه خرج رفت و امد.
اینم اشتباهای من
اخیه💔💔بگردم
دلم کباب شد برات ک
آخی عزیزم...بعضیاکلا دل ندارن...نمیدونن مهرومحبت چیه
پدرت کم کاری و اشتباه داشته نه شما !
بابام برام دوچرخه نخرید
بی سیم خاستم نخرید ولی تولد پسر عمه ام براش گرفت .یه جوری بابام از اونموقع از چشمم افتاد الان ک ۲۸سالمه چیزی رو بخام بهش بگم با اکراه بهش میگم همش میترسم نه بشنوم .هیچ وقت پشتوانه برا خودم ندیدم
لطفا هر مادر پدری این کامنت بخونه بدونه بچه ها شاید بهتون محبت کنن و باهاتون حرف بزنن ولی یه چیزای هست ک نمیدونید و قابل جبران نیست پس مراقب رفتارتون باشید
آخی دلم‌گرفت برا اون خونه هه
برای دخترم یکی کادو اورد اتفاقا خودش بچه همسن دختر من داره🤐
باور میکنی هفت هشت سال خودش استفاده کرد پنج شش سال بعدشم‌خواهرش. ینی دوازده سیزده سال همینطور گوشه اتاق خدمت می کرد. الانم جمع کردم بدم بیرون
کاش برارت نخرید حداقل کادو هم نمیخرید
این که همش شد عشق یک طرفه.
وای دقیقا من کلی این حسو تجربه کردم هنوزم تجربه میکنم
کامل درکت میکنم
