وضعیت مالی خانواده ام روبه پایینه
من با اینکه دانشجوام از دانشگاه وام گرفتم لپ تاپ بخرم
کوله پشتیم تو مترو بندش پاره شد دوختمش
چند روز قبلم دیدم کتونیم پاره شده
حتی گوشی ای که دارم یکی از قدیمی ترین گوشیای سامسونگه که مدیر مدرسه ام تو دوران کرونا برام خرید چون معتقد بود حیفه درس من
هر روز توی دانشگاه فکر هزار و یک چیزم
پول خوابگام
پول غذام
پول کتابام
خدا خیلی این سالا هوامو داشت ولی بازم ما۶نفریم
خونمون روستاس و من تهران دانشجوام
انقدر خسته ام که گاهی به اینایی که دزدی میکنن یا تن فروشی میکنن و... حق میدم
احساس خیلی بدیه که هرروز دغدغه ات پول باشه
من حتی لباس واسه دانشگام میخواستم بخرم پول نوشو نداشتم لباس دسته دوم خریدم
لپ تاپ دسته دوم خریدم با پول دانشگاه
میخوام برم کلاس زبان پولشو ندارم
میخواستمم برم سرکار یا دانشجو قبول نمیکردن یا من تا عصر کلاسم و نمیتونم برم سرکار تازه خوابگاه نمیزاره تا دیروقت بیرون باشی
کی قراره تغییر کنه همه چی
تا کی من صبر کنم
همه جوونیم رفت
خدایا تا کی من با بغض بخوابم،توچه خدایی هستی