سالها پشت کنکور موندم...
هرساله اینموقع تو استرس و ناامیدی عمیق هفته ی آخر کنکور بودم...
خیلی حس تلخی بود...
هنوزم باورم نمیشه بلاخره شد...
بلاخره پزشکی قبول شدم...
بعد از اونهمه عذاب و تحقیر...
خدایا شکرت...
خواستم بگم اگه الان تو گذشته ی منی و تو یه چاه عمیق ناامیدی پرت شدی ،خودتو جمع و جور کن و تن زخمیتو به کنکور برسون...حتی اگه کنکورو خراب کنی عوضش بعدش از صفر شروع نمیکنی از تجربه شروع میکنی...از ۲۰۰ هزار شروع نمیکنی از ۴۰ هزار شروع میکنی...
فقط باید حسابی صبور باشی و گوشاتو رو سرزنش بقیه ببندی...
من تک تک این حرفارو زندگی کردم...
پس فک نکن نفسم از جای گرم درمیاد...
نه...شبایی بود که حس میکردم به صبح نمی‌رسم...ولی شد...
اینم بگم بدون کمک و خواست خدا هیچ رسیدنی در کار نیست...پس تلاش کنید و ازش کمک بخواید...
بهرحال..کاش حرفام حال به نفره خوب کنه...
تو نمازهای این هفته م عمیقاً دعا میکنم خدا سرجلسه کنارتون باشه♥️
ازتون خواهش میکنم واسه کنکوریا دعا کنید..
