خیلی سعی میکنم از دعوا جلوگیری کنم، اما گاهی اوقات توانشو ندارم ، شاید دیروز میتونستم با درست رفتار کردن از دعوا جلوگیری کنم اما انقدر اعصابم از رفتارش و توقعاتش خورد شد که هرچی به دهنم اومد بهش گفتم و اونم قاتی کرد و خلاصه حسابی دعوامون شد...
ببین بحث یه لیوان آب نیست، اول اینکه این مدل دستور دادن اونم توی جمع یکم به من برمیخوره و حس بدی میگیرم، بعدم خب دوست ندارم بچه ایندمون همچین الگویی داشته باشه، دوست دارم بچه هامون فارغ از جنسیت تو خونه کار کنن و کمک کنن
سومم اینکه من اگه برم سرکار چطور میخوام هم کارای خودمو بکنم هم کارای اونو هم کار بیرونو هم کار خونه رو؟
فکر ایناست ک باعث میشه لج کنم باهاش
کمی صبور باشین هیچکس با لجبازی درست نمیشه الان شما بخوای داد بزنی دعوا کنی که همسرت همراه بشه تو خونه کمک بده و همسرت هم برعکس بگه داد بزنم لجبازی کنم دعوا کنم تا زنم تو خونه به من خدمت کنه سنگ رو سنگ که بند نمیشه
من خودم تو خونه همه کارای شوهرمو به جز اتوی لباس انجام میدم چون اولا خیلی کار میکنه وخسته هست دوما اگر بره تو آشپز خونه همه وسایلمو داغون میکنه هیچ وقت فکر نکردم بهم دستور می ده ویا من کلفتش هستم شما هم اگر همسرت چنین منظوری نداره خوب شاید سر کار خسته بوده وبا لحن بدی گفته،البته بازهم میگم بستگی به شناخت شما از همسرت داره
مشکلات اینجور روابط باید با صراحت حل بشه. باید مستقیم بهش بگی که این چیزا که می‌گه، توقعات بی‌جا است. هیچکس نمی‌تونه تمام مسئولیت‌های خونگی رو روی دوش یکی بندازه. البته باید این رو با احترام بگی که دعوا بیشتر نشه. اگه می‌بینی لجبازی باعث بدتر شدن اوضاع میشه، بهتره هم‌زمان که نظر خودت رو میگی، راه حل‌هایی هم پیشنهاد بدی که همه چیز منطقی پیش بره. خلاصه، یه مدت لجبازی رو بذار کنار، حرف بزنین و با هم به توافق برسین.
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
13 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
