قبلا زدم این تاپیکو باز میزنم فکر کنید شوهرتون خدایی نکرده زبونم لال فوت کنه یا طلاق بگیرید
بچتونو میدید پدرش یا ول کنید برید دنبال زندگی خودتون و ازدواج کنید؟
فقط میخوام تفکر اونایی که همچین کاری میکننو بدونم و برای خودم نیست
درحال حاضر سر قبر مامانمم باشه نمیرم
بچه هام
بچم
بچم
شخصا میگم اولی چه گلی ب سرم زد که ب دومی فکر کنم
اعتقاد به دوباره ازدواج کردن ندارم
بچم ،هدفمه تو زندگیم.که ب جایی برسونمش که افتخارکنم بهش
من مجردم ولی بچع داشته باشم محاله ولش کنم🥺
من باشم میدم پدرش نه بخاطر ازادی خودم فقط چون پدرش از همه لحاظ تو رفاه بزرگشون میکنه
اولویتم فقط بچمه
بچم تودلمه ولی جونمه از خودم باارزش تره برام
کل زندگیم بچه هامه. ازدواج به چ دردم میخوره، چون میدونم دیگه هیچوقت هیچکس مثل شوهرم پیدا نمیشه با همه خوب و بدش
من الان وسط این شرایطم
خدانکنه شوهرم چیزیش بشع ولی بچم تا لحظه ای ک نفس میکشم وصل تن و روحمه
بچه ام خدا انشاءالله دامن همه منتظر ها را سبز کنه
مجردم ولی قطعااااا بچم از همه چی مهم تر میشه برام حتی از نفس کشیدن خودم با ارزش تر
