حق با منه یا مامانم

دوستان نمیدونم چجوری بگم از صبح گرفته هستم و یکم گریه کردم من آدم تنهایی هستم حتی یه دوست صمیمی هم ندارم صبح تا شبم اکثرا اتاقمم دل خوشی هم از مادرم ندارم نمیدونم ازش نفرت دارم یجورایی، خودش شاغل و درامدش خوبه نسبتا چند روز پیش برای یه مراسم ساده ۳ تومن فقط یه بلوز شلوار داد برای خودش و رفت ولی هیچوقت به من توجه نمیکنه و اهمیت نمیده امروز چند تا همکلاسی هام گفتند که فردا میرن استخر به منم گفتن به مامانم میگم بریم یه مایو بگیرم به من میگه آخر ماه درحالی که بخدا دروغه بچه هم نیستم والا ۱۸ سالمه من اصلا پرتوقع نیستم اصلن هیچوقت هم بیرون نرفتم با دوستی ولی خیلی دلم ازش میشکنه هیچوقت به من اهمیت نمیده منم گفتم که نمیام🥲