سلام بچه ها نمیدونم تاپیک منو میبینید یانه ولی دلم خیلی گرفته بود نمیدونستم چکار کنم اومدم اینجا بنویسم تا دلم یکم آروم بگیره خلاصه بخوام بگم یکساله که عقد کردم قبلش چند سال با شوهرم دوست بودیم ولی از زمانی که عقد کردیم رابطتمون خراب شده اونم محل کارش کاشانه من تهرانم تو این یکسال من از اولش گفتم بزار منم باهات بیام ولی خب میگفت شرایطش نیست نه که شرایطش باشه ها نه نبود ولی اگر میخواست میتونست از طرفیم مشکلات خانوادگی تو خونمون خیلی زیاده خونمون فوق سمیه یه چیز میگم یه چیز میشنوید امروز شوهرم تهران بود یه دعوای شدید کردیم حس میکنم غرورم خورد شده انقدر گفتم بریم سر زندگیمون اونم گفت ۲ماه وقت بده تا کاشون خونه بگیرم ببرمت ولی دیگه نه دلم به شوهرم گرمه نه خانوادم دلم نمیخواد پیش هیچ کدوم باشم قبلنا شوهرم نقطه امنم بود ولی از وقتی رفته کاشون و عقد کردیم همه چیم بهم ریخته حالا بفکر افتادم یا برم پانسیون یه چند وقت یا برم شهرستان خونه مادربزرگم اینا البته اگر برم شهرستان درآمدم تقریبا نصف تهران میشه میشه راهنماییم کنید