من بچه سوم بودم ولی بازم این سرکوفتا وتحقیرا بود همش حسرت مادرا دیگه رو داشتم اه چقد سخت بود ازدواج کردم راحت بشم ولی نشد
دوستان شاید یه روزی نباشن وماچقد دلمون تنگ شه واسشون....همه جوره دوسشون داشته باشیم
همیشه تک بعدی فقط درس بعدم که رششته خوبی اوردم میگفت من باعث شدم ...همیشه سرکوفت و دعوا ..سر کوچکترین چیز ..دیشب میگم میخوام عید موهامو بالیاژ کنم میگ تو سبزه ای بهت نمیاد میگم اتفاقا به پوستای برنزه بیشتر میادش میگ میبینیم قشنگ ته دلمو خالی میکنه .با بابام دعوا میکنه میگ خدا کنه هرچی با من کردی سر دخترات بیاد
من قبلا همه حرفامو به مامانم میگفتم بعد دیدم وقتی عصبانیه همونو رو میکوبه رو سرم یا سواستفاده میکنه ازشون دیگه ازون به بعد همه چیزو ازش قایم میکردم
یعنی میشد یه نظر منو کل فامیل بدونن و اخرین نفر مامانم باشه
با اینکه به زندگی من بیشتر آسیب زد برا یه مدت چندساله اما کم کم یاد گرفتم
راستش مامانم از نظر مالی کم نذاشته برام بهترین چیزا
اما خب عاطفی خیلی کم گذاشته😢😢
دقیقا ..خیلی وقتا بهش میگم تو روحیمو ضعیف کردی میتونستم انتخاب بهتری کنم اخه همیشه سرکوفت زیبایی و اینا میزنه میگه تو شبیه خونواده باباتی ..تا وقتی ازدواج کردم از خودم متنفر بودم اما ازدواج که کردم و تعریفای همسرم و خونوادش تازه فهمیدم یه عمر چرا خودمو دوس نداشتم
من با بابام مشکل دارم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
