هر وقت من ساعت جفت پنج و پنج دقیقه می بینم اون روز یا روز بعدش واسم اتفاقای ماورایی میوفته

این خودمم که تعلیق شده 

به نیت زنداداشم ف.ا.ل حافظ گرفتم‌

غزل شماره ۱۲۴

آنکه از سنبل او غالیه تابی دارد / باز با دلشدگان ناز و عتابی دارد 

تفسیر عرفانی : آن کس که مواد معطر میان گیسوانش تو را در تب و تاب انداخته ، باز با عاشقان خود در پرخاش است . مقصود او از این شعر این است که عاشقان درگاه دوست ، هر لحظه جان بر کف نهاده و فانی می گردند تا به سرچشمه ی ابدی دست یابند و به لقای او نایل آیند ؛ اما معشوق همواره به آنان توجهی ندارد و مانند گذر عمر می گذرد تا به آن نهایت که همواره خواهانش بودند دست یابند .

تعبیر غزل : حاجتی داری که برای تو بسیار اهمیت دارد ، ولی تاکنون به آن نرسیده ای . شخص سخن چینی به خانه ی شما رفت و آمد دارد و تاکنون مشکلاتی را برای شما فراهم کرده است . از او حذر کن