سما نباید جوری بگی که وظیفه برداشت شه، باید بهش راهی رو نشون بدی برای خوش حال کردنت. انکار راهنماییش میکنی که حالتو خوب کنه. اونم وقتی دوست داشته باشه از اینکه اینطور راهنماییش کردی استقبال هم میکنه و انجام میده. وطیفه نیست. اون قلق تو رو یاد میگیره و بر اساس اون قلق سعی میکنه خوشحالت کنه
نه اصلا وظیفه ش نیس
درواقع چون تو و حرفت و احساست براش مهمی انجام میده نه بخاطر اینکه وظیفشه
علم غیب نداره ک ،زن و مرد جنس مخالفن باید با هم حرف بزنن تا همو بفهمن
دوست داری اونم ی انتظار ساده ای از تو داشت ولی قایمش میکرد و تو هیچوقت نمیفهمیدیش تا باهاش خوشحال ترش کنی؟
انتظار سادهش اگه غیرعادی نباشه خودم هرکاری از دستم بربیاد انجام میدم و بدون گفتن و درخواست کردنش خوشحالش میکنم که بیشتر حالت سورپرایز داشته باشه
ولی تبریک گفتن که همه به هم تبریک میگن چیز غیرعادی و آن نرمال و کشف کردنیی هست که من باید خودم بگم؟
عزیزم، اگه واقعا ناراحتی ها و درخپاست های معقولت رو با همسرت به اشتراک نذاری داری هم به خودت هم اون ادم ظلم میکنی. چون اینا تو دلت میمونه و میمونه میشه کینه، دلتو چرک میکنه. اثرش رو روی رابطه ات میذاره. ادم پارد رابطه میشه که به ارامش برسه و درک بشه. چی از رابطه پس؟ وقتی نتونی راحت باهاش حرف بزنی؟ من تو رو میفهمم خودمم همینجور بودم ولی باور کن از موقعی تلاش کردم راحت باهاش حرف بزنم و درک شدم هم حال خودم بهتره هم اون هم سوتفاهم ها کمتر
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
9 ثانیه پیش
10 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
