سلام.من دخترم عینکیه.ابتداییه. چشمش دو نمره ضعیفه.
هروقت میریم خونه فامیلا اونا عینک دخترمو میگیرن. خودشون یا بچشون میزنن به چشمشون. میگن وای آدرینا تو چطوری میبینی با این عینک.چرا این بچه باید عینکی بشه آخه؟؟ درمانی نداره یعنی؟ نمیشه لیزیک کنه؟
با این حرفا آتیش به جونم میزنن. دیشب تا صبح گریه کردم.دخترم روزی یک ربع گوشی هم دستش نمیگیره.درسشم عالیه.
اونا هم تنها افتخارشون اینه که بچه ما از شش ماهگی تا الان یکسره شب و روز گوشی دستشه و یه ذره هم چشمش ضعیف نشده. حالا بچه‌ی تو....
خدایا خودت به دل شکسته ی من نگاه کن. چقدر حرص بخورم و زجر بکشم آخه. از یک طرف استرس حرف بقیه رو دارم که قلبمو از جا میکنن از طرفی باید مواظب باشم همش چکاپ و دکتر تا شماره چشمش ثابت بمونه بیشتر نشه. چون بالا رفتن شماره چشم بعدها خطرساز میشه.
میشه اگه خودتون عینیکی هستین یا بچه های گلتون عینک میزنن بیاین و بگین چکار میکنین؟ خدا همه بچه ها رو در پناه خودش حفظ کنه.
