من پسر هستم و مدرسه میروم تو مدرسه هم همیشه تنها بودم تا اینکه یه روز یه پسره پیدا شد و خیلی هوای منو داشت و... تا اینکه یا روزی منو ول کرد و رفت پیش همون بچه های بی ادبی که منو دست مینداختن و باهاش که حرف میزدم خیلی منو تحقیرم میکرد چند بار هم جلوی بچه ها و دبیر ها منو ضایع کرد خودمم اصلا باورم نمیشد اون کسی که اینهمه هوا مو داشت باهام اینکارو کنه با همه ی بچه های مدرسه خوبه و منو پیششون خراب میکنه یه روزی که دیگه طاقتم تموم شد یکسره داشتم نگاش میکردم تا بامن دوباره دوست بشه و اصلا به درس گوش نمیکردم و تموم حواسم به اون بود ولی هروقتی که منو میدید یا منو چب چب نگام میکرد یا چشماشو می بست و بدتر از همه با تحقیر منو نگام میکرد ولی هیچوقت ندیدم که اتفاقی براش بیوفته نه درسش افت کرد نه دوستاشو از دست داد هیچی به هیچی فقط تنها چیزی که بهش دل خوش کردم اینه که دلم میخواد نابودش کنم چونکه هر وقتی یادم میاد گریه ام میگیره الانم میخوام بدونم که خدا چجوری جوابشو میده
منتظر نابودی اون نباش .
خودتو بالا بکش، اعتماد به نفست رو بالا ببر
یه بار برو یکی رو که تحقیرت میکنه رو کتک بزن جلو پسرا اون وقت برات حساب باز میکنن
خدا جوابشو میده وقتی که تو هم یاد بگیری وابسته نباشی و یه نفر رو انقد بزرگ نکنی برای خودت که از خدا بزرگتر بشه
پسرم مثل اینکه سم بخوری و بگی چرا خدا جواب سم رو نداد...
لطفا دست از تلاش برای راضی کردن هر خری بردار...
تو بنده ی خدا هستی و باید فقط توجهت بخدا باشه نه افراد...
مطمئن باش اگر اون پسر بیاد باهات دوست شه هم هیچ کار مفیدی برات انجام نمیده تازه اگر ببینه داری پیشرفت می‌کنی زیر پاتو خالی میکنه و نمی‌ذاره پیشرفت کنی پیشرفت کنی اتفاقا خدا رو شکر کن که خیلی زود شناختیش و فهمیدی که چه دوست خطرناکی هست حتی اگه اون با تو قهر هم نمی‌کرد باهات دوست می‌بود وقتی تو یه جایی می‌رسیدی اون تو رو می‌کوبید زمین خدا توی قرآن از همه افراد دور و بر صحبت کرده از فقیر و همسایه و مسافر و زندانی و بیمار اما هیچ جای قرآن از رفیق و دوست صحبت نکرده چون فقط دوست خداست و بقیه دوست‌ها خطرناککن
آره عزیزم رو پیشرفتت زوم کن و یواشکی هی پیشرفت کن اما جلوی اون نشون نده چون بفهمه پیشرفت کردی ممکنه خدایی نکرده ضربه بدتری بهت بزنه مثل آسیب جسمی دور از جون،، یا تهمت،، اینجور آدمها فکر نکن خیلی بی پدر و مادرن معلوم نیست کجا بزرگ شدن چه نونی خوردن کدوم خر تربیتشون کرده همه کاری میکنن...
اینم بگم تمام افراد معروف و مشهور مسخره شدن تو زندگی اما بجای معتاد شدن و ترک تحصیل... تلاش کردن که به جایی برسن.. یکیش بیرانوند یکیش هم کریستین رونالدو و شهید رجایی و خیلی بزرگان دیگه که توی زندگی تحقیر شدند اما تلاش کردن و به جایی رسیدن شما هم اگه خودتو پدر و مادرتو دوست داری اجازه بده دیگران بهتون توهین کنند یا مسخرتون کنند شما مسئول رفتار اون‌ها یا عقده‌های اون‌ها نیستید عوضش سرسختانه پیشرفت کنید و اون‌ها رو نادیده بگیرید وقتی پیشرفت کنی موفقیت خودش بلندگو داره جهان می‌شنوند ضمناً یکی از راه‌های موفقیت در سکوت تلاش کردن یعنی به کسی اطلاع ندی که داری توی درس یا ورزش یا زندگی و کار موفق میشی
اصلا اصلا اصلا بهش اهمیت نده
ازین دوستا زیادن
من خودم ۲۴سالمه ولی تو این همه سال ندیدم دوستی رو که واقعا بی شیله پیله باشه تکیه ات به خودت باشه و درس بخون
ادماییم که تحقیرت میکنم خودشون حقیرن مشکل از تو نیست
