ببینید من خودم آدم خودساخته ای هستم و متاسفانه فشارهای روانی زیادی رو هم تحمل کردم چون متاسفانه شخصیت توداری هم داشتم...
و هم اینکه دو سه ساله تو پروسه کنکور پسرم بودم
فقط میتونم بگم باید اول سنگاتون رو با خودتون وا کنید
آیا میخایید بخونید و تلاش کنید
یا فقط به خاطر اطرافیان میخونید و ظاهر سازی میکنید...
وقتی تکلیف مشخص بشه
دیگه تو مسیرتون کمتر منحرف میشید و صد خودتون رو میزارید
ولی اگه هیچ علاقه ای ندارید نباید زجر بکشید
شغلهای زیادی هست که باید با تمام قوا استارت رو بزنید از همین ابتدا
تا موفق بشید
دختر یکی از همکارام الان ۴ساله پشت کنکور
دعا میکنم امسال موفق بشه
ولی میدونم که تحت فشار مادرشه که رشته تاپ بیاره...
باید سطح توقعمون رو هم با توجه به توانایی مون تنظیم کنیم
ولی من یه جایی هم میخوندم نبوغ و استعداد یک در صد تلاش ۹۹درصد...
فقط حرفم اینه به شما و استارتر
دردها کم نیست برای شمردن
اول اینکه باید به خدا توکل کنیم
بعد هم با جمله ها و نوشته های انگیزشی به خودمون انرژی مثبت بدیم...و تلاشمون رو در حد خواسته هامون شروع کنیم...
از آرامشی که تو زندگیمونه شاکر باشیم و صدمون رو بذاریم...
همین الان اگه خدایی نکرده یه اتفاق ناگواری برای یکی از عزیزانمون بیفته برگردیم به روزای قبل میگیم چقدر الکی دغدغه درست کرده بودم برای خودم در حالی که ارومترین زندگی رو داشتم...
مسیرتون سبز خدا پشت و پناه تون باشه...