واجبه راهنمایی کنید ممنون

سواد نداشت من دوتالیسانس دارم 

نمیزاشت با خاهرام درس کار کنم دیکته میگفت بهشون

معلمشون گفته بود کلاس اول باید بمونن

منم چون میدونم پایه خیلی مهمه 

خلاصه زندگیمون رنگ آرامش گرفته 

خاهرام یکم احساساتی شدن ولی خودم مادرم براشون عمرمو میزارم براشون 

خودم به هرجی خاستم رسیدم

همه جوره با مادرم راه اومدم ولی برادراشو دوست داره کمبود داره نمیدونم چشه 

دیشب گفت رفیقم با ماشین میاد دنبالم بدبخت 

من چون رفیق درست حسابی زیاد دارم میدید با ماشین میومدن جلو درمون حسادت میکرد

از خدا میخام کمکم کنه خاهرام ی مدتی قید نامادر بی صفتشونو بزنن تا خوشبختشون کنم 

فقط سرکار میرم کوچیکا میونن خونه یکم نگرانم توصیه ایمنی کردم بهشون واسشون سرگرمی پی اس فور عروسک همه چی فراهم کردم غذا خودم بهترین آشپزم شرایط مجبورم کرد آشپز بشم 

از بیرونم میگیرم براشون 

برام دعا کن 

خاهرامو کتک میزد 

دعوای مارو با همسایه ها مینداخت 

سواد نداشت میرفت اینور اونور قرار داد میبست با مردم نزول میکرد 

دردسر درست میکرد واسه همه 

بهش گفتم خونه بمون ظرف نشور لباس نشور غذا درست نکن نوکرتم هستم ولی ازیت میکرد بخداوندی خدا همه جوره راه اومدم باهاش 

ی خونه دارم رفته بی خبری من داده مستاجر پولشو معلوم نیست چکار کرده خب منم دارم کار میکنم چرا باید تاوان این کارارو بدم؟

شماره ی کمپی رو پیدا کرده بود تا اعتراض میکردم زنگ میزد منو میبردن کمپ ۸ ماه کمپ بودم موهام سفید شد ۴ تا کمپ مختلف 

کمپ میگفت پسرت چیزی نمیکشه سابمه میگفت نگهش دارید 

بخدا اومدم خونه دیدم خاهر کوچیکم گفت داداش مارو شبا به زور سافت ۹ میخابوند

خاهرام اشک میریختن داداشمونو میخایم

مادرم میگفت بچگی خیلی ازیتم میکردن برادراش همونایی که ارثو بخشیده بهشون 

کمپ و دوماه تو خیابون بودم تا شاید وجدانش درد بیاد

یبار گفت بغل پنجره بودم به خودم گفتم چه زن کثیفی هستم بچم تو زمستون تو خیابونه 

از خیابون واسشون میوه شیرینی میفرستادم 

خلاصه همه جوره راه اومدم 

اگه ب فکر خودم بودم خونه تیپ قیافه پول همه چی دارم میرفتم سر زندگیم ازدواج میکردم ولی خاهرام کسیو ندارن 

منن تصمیم گرفتم کلا ازدکاج نکنم تا خاهرام سروسامون بگیرن سرنوشت من اینه منی که تو همون بیمارستان اعصاب روان کل پرسنلش عاشقم شدن

ولی خدا میبینه

خاهر بزرگم ۲۲ سالشه بوتیک کار میکنه بیرونه بیشتر

این دوتا دوقلو ۷ ساله 

درآمدم اندازه یه کارمنده 

نمیتونم پرستار بگیرم بعدشم اعتماد ندارم 

ولی باهام راه بیان ۲ ساله پرستار همه چی میگیریم براشون 

اولین روزی که منو به بزرگی قبول کردن نامادرم نمیزاشت بزرگی کنم 

خدا جوابشو بده

فدات 

الانم برم یچیزی خوشمزه درست کنم براشون همش نمیشه غذای بیرون بخورن 

اونقد به خودم اطمینان دارم قشنگ مادری کنم در حقشون 

خودمم چند سال دیگه بهترین شریک زندگی رو خدا بهم میده 

با خدا باش پادشاهی کن 

خدا گره از مشکلات شماهم باز کنه

موفق باشی