ببخشیدا ولی خیلی متنت لوس بود .یعنی چی انقد عجز وناله . خدا انسان رو با عزت نفس دوست داره .قضاوت نمیکنم ولی زندگی خیلی سخت تر از این حرفاست
ای بابا چ دلنوشته ی نچسبی
گفتم حالا چی میخواد بگه
از کامنتا فهمیدم منظورت رو
خداشفات بده گلم هورمونات بدجور بهم ریخته😁
ببخشید که تایپ کردن نیازی به راه رفتن نداره، چیزی که حق دارین درک نکنین چرا و چقدر برام سخته
در این مورد خوشحال هستم که با خوندن هر پیام من بیشتر و بیشتر میسوزین:)
البته خواهر من هم که کم سن هست یه جورایی مثل شما هست، حس میکنه همه چی رو میدونه و حق داره همه رو مسخره و قضاوت کنه
شاید منم یه روزی این طوری بودم ولی خب عیبی نداره بزرگتر که میشین بیشتر یاد میگیرین
چقدر بدم اومد اینجوری نوشتی فکر کردم خودت یا بچت مریضین خدا شفات بده
اگه بدونی که چقد خدا عاشق این عاشقانه های تونه
اسی چند سالته؟؟؟
اصلا اهل مطالعه هستی؟؟؟
چه حرفهایی میزنی
خدا وسطش بهمون مرخصی داده بعدش بگیریم
چه ربطی به راه ندادن داره؟؟؟
پنیک داری؟؟؟ داروهات بخور دکتر برو ورزش کن
و از همه مهم تر از نقش قربانی بیا بیرون
خوب میشه حالت
اگر هم اعتقاد داری بگو تربت اصل از جایی برات پیدا کنن طبق دستور یک آدم حسابی بخور خوب میشی
عزمزمه الان رفتم تاپیک قبلیتو خوندم . تاحدودی درکت کردم . ببین عزیزم یکی از چیزایی که میتونه کمکت کنه حضور در لحظه است .یعنی همین الان رو زندگی کن همین الان یه فیلم ببین همین الان یه چایی دم کن همین الان ریلکس دراز بکش . وحتما حتما برو یوگا
