سلام عزیزم
من فرزندم رو تو ماه ۶ بارداری با سزارین اوژانسی و یک روز NICU از دست دادم.
من اون روز دلم میخواست بمیرم ...
فقط به خاطر خانوادم که به من وابسته هستند زندگی میکنم.
به خاطر خوشحالی روح فرزندم، میرم پیادهوری، آهنگ شاد با هندزفری گوش میدم.
دو تا کلاس اسم نوشتهام، زبان هم در کنارش میخونم
یه هدف دیگه رو هم کنارش دارم جسته گریخته پیش میبرم.
من تجارب بقیه رو که خوندم و فیلمایی که تو یوتیوب دیدهام، فهمیدم که خدا نمیخواسته ما تو اون زمان بچهدار شیم.
درسته، میگی خب چرا پس گذاشت ما حامله شیم؟
چون اگه حامله نمیشدیم تو مسیر دیگهای میرفتیم، ivf و ...
حتی افرادی بودند که سراغ ivf رفتند، نشد، اما طبیعی بچهدار شدند. چون اون موقع زمانش نبوده.
عزیزم من حال تو رو کامل درک میکنم و نه تنها برای خودم، بلکه برای مادران فرشتههای دیگه هم اشک ریختهام هر روز
و از ته دل دعا کردهام که همه بچهها سالم به دنیا بیاند و سایه پدر مادر همیشه سرشون باشه.
چون دعا هم باید به صورت مثبت باشه.
@قلبم_او
من هم قلبم اوست