یه چیزی بگین حس منفیم کم بشه. پسرم ۷ ماهشه. خیلی به خودم وابسته شده. حتی گاهی سرویس بهداشتی هم نمیتونم برم. یا اگه برم یکم لای در رو باز میذارم که صورتم رو ببینه گریه نکنه. وقتی هم که خوابه باید حتما کنارش دراز کشیده باشم وقتی از پیشش میرم بعد دو دقیقه بیدار میشه. با این وضعیت نمیتونم خونه تکونی کنم. دوستم پسرش ۹ ماهشه. دقیقا برعکس بچه منه. اون داره خونه تکونی میکنه. خیلی حس بدی گرفتم. کسی هست شرایطش مشابه من باشه یا من تنبل و شلخته ام؟
یه تجربه بگم بهت. الان که دارم اینجا می نویسم کاملاً رایگان، ولی نمی دونم تا کی رایگان بمونه. من خودم و پسرم بدون هیچ هزینه ای یه نوبت ویزیت آنلاین کاملاً رایگان از متخصص گرفتیم و دقیق تمام مشکلات بدنمون رو برامون آنالیز کردن. من مشکل زانو و گردن درد داشتم که به کمر فشار آورده بود و پسرم هم پای ضربدری و قوزپشتی داشت که خدا رو شکر حل شد.
بچت و زندگیت رو با هیچ کس مقایسه نکن حالا یه سال خونه تکونی نکنی هیچی نمیشه اما سعی کن یواش یواش وا ...
بله درسته. با مشاور صحبت کردم گفت طبیعیه و از این سن اوج وابستگیشون به مادر شروع میشه. البته بچه ها با هم متفاوتن یکی کمتر یکی بیشتر. بچه منم چون هنوز چهار دست و پا نمیکنه واسه همین نمیتونه تو خونه دنبالم بیاد و همین که دور بشم بیشتر میترسه. دیگه باید فعلا باهاش مدارا کنم.