دخترم بیماری ژنتیکی ضعف عضلانی پیشرونده دارع ب مرور عضلات تحلیل میرن ما تازه متوجه شدیم بعدازپنج سال همسرم روحیع خوب و قوی دارع و همیشه دلداری میده و میگه من مظمنم دخترم اینده خوبی دارع هیچیش نیست دکترا چرت میگن 😔ولی دیروزداشتیم صحبت میکردیم برای اولین بار گریه اشو دیدم اشکاش جلو چشمامه😔شکستن قلبشو دیدم 😔ناامیدی رو توی چشاش دیدم فهمیدم فقط تظاهر ب قوی بودن میکنه ولی از درون خیلییی داغونه😔
خدا توی دل های شکسته است بهش گفتم واسش دعا کن
گفت چن روز پیش از ته دلم اما رضا رو صدا زدم
و یهویی امام رضا مارو طلبیده 😔این ماه دخترم میبرم پابوسش
میشه واسه سلامتی دخترم دعا کنید دعا کنید بیماریش پیشرفت نکنه😔
دلم خیلی شکسته
خیلی نگرانم
هرکاری میگنم بیخیال بشم نمیشه😔
