منو نامزدم سنتی بودیم از وقتی یادم میاد خانوادشو میشناسم باهم رفت و امد داریم من اوایل خنثی بودم بهش ولی الان خیلی دوستش دارم ولی اون مثلا کلا ادمیه که از ابراز احساسات خوشش نمیاد از اینکه بخواد کلامی چیزی رو بگه این چیزارو مسخره میدونه ولی بغل یا بوس میکنه کلامیشه گفت از لحاظ کلامی تو احساس خیییلی سرده.. بخاطر همین من حس میکنم دوسم نداره قبلا حرف زدم باهاش گفت شخصیتم اینه عوض نمیشه
امروز جدی باهاش حرف زدم گفتم اگه واقعا فکر میکنی نمیتونی بیا جداشیم همین اولش منم ادمم دلم میخواد هرازگاهی بهم بگی هیچ وقت حرف محبت امیز نمیزنی.. بغلم کرد گفت من دست خودم نیس برام سخت گفتن این چیزا وگرنه بخدا دوستت دارم ..گفتم دوسم داری ولی یه عزیزم تاحالا بهم نگفتی کی باورش میشه ؟گفت وقتی یه عمر یه جور زندگی کنی تغییر کردن به این اسونیا نیس ولی من سعی میکنم از این به بعد بیشتر بگم اما انتظار تغییر یه باره نداشته باش خلاصه قول داد بهتر بشه
به نظرتون امید داشته باشم به این که بهتر میشه؟یا قول الکی داد بهم؟
