چیزایی که نویسنده بهش اشاره کرده تابوی تمام جهانه و بشدت منفوره
پدوفیلی،قتل،تجاوز و...چیزایین که هرگز و هیچ کجا پذیرفته نیست و متاسفانه تو همه جوامع به مقدار مختلف وجود داره و هر روزم اخبارشون از طریق فضای مجازی بهمون میرسه پس جزو زندگی هممون محسوب میشه
بنظرم باید فرهنگ اینو جا بندازیم که بیشتر به روح و روانمون بپردازیم نه اینکه مجازات رو برداریم چون اون آدم آسیب روحی دیده و تصمیم غلط گرفته
کلا به روانشناسی زرد معتقد نیستم
یه جمله یا مفهموم حتی اگه عقیده شخصی کسی باشه میتونه بهم کمک کنه
اگه درست باشه به دانسته هام اضافه میکنه و اگه غلط باشه یه مسیر غلط دیگه رو مشخص میکنه و من دیگه نیازی به تجربه کردنش ندارم
من واقعا واکنش شدیدی نسبت به مثال هاش دارم
منحرف،متجاوز،قاتل،پدوفیل و...همه چیزایی که هرگز نمیتونم نه به خودم بلکه اطرافیانم نسبت بدم و بگم بله شاید ما هم_
متاسفم ولی این آشفتگی نتیجه چندین و چند سال تربیت خانوادمه که نمیذاره به همچین قضایایی ربط پیدا کنم و نمیتونم این جمله رو بپذیرم
راجب امور شخصی باهاتون موافقم و بنظرم دخالت تو همچین چیزی از ریشه غلطه
ولی با آموزش دادن نه ترسوندن از خدا و کارما...
اینه به بقیه بفهمونیم که حقایق خصوصی زندگی بقیه که به دیگران آسیب نمیزنه قرار نیست به زندگی ما ربطی داشته باشن و فقط باعث اتلاف انرژیمون میشه و ما میتونیم هون انرژی رو صرف پیشرفت خودمون بکنیم
و اینکه خواهش میکنم یه صفت منفی رو به همه نسبت ندید که حق کسایی که خوب بودن رو با تموم سختی هاش انتخاب کردن ضایع نشه
پس چطوری باید درست رو از غلط تشخیص بدیم؟!
چطوری باید خوب و بد رو برای زندگیمون تفکیک کنیم؟!
چرا باید مغزمون رو خاموش کنیم و تبعات وحشتناکی که آدمای بد روی زندگی بقیه میذارن رو نبینیم و از اعتراف کردنش بترسیم؟!
پذیرفتن ویژگی های منفی خودم چیزی بود که توی فصل اول و دوم انجامش دادم و واقعا خوب و جوابگو بود
ولی فصل سوم ازم میخواد ویژگی هایی که خودم به معنای واقعی کلمه ندارم و مربوط به اشتباهات دیگرانه رو بپذیرم و این موضوع اینجوریه که انگار دارم همونا رو تو وجودم پرورش میدم؛یجورایی میخواد بهم غالب کنه که تو هم میتونی به اون اندازه بد باشی و اینکه متاسفانه راجب آزاد کردنشونم صحبت کرده بود
راستش من اومدم که بیشتر با کسایی که باهام مخالفن صحبت کنم که دیدگاه نویسنده رو درک کنم و شما واقعا کمک کردید💖
شاید لحن بیانم حالت تدافع به خودش بگیره ولی واقعا منظورم این نیست
وا تشخیص خوب و بد که به قضاوت کردن آدما نیس
هرکسی میدونه قتل و دزدی و اینچیزا بده...
کار ما قضاوت نیس ، اینه که خودمون خوب بمونیم و اگه فک میکنیم کسی بده و بدیش روی ما اثر میذار ازش دوری کنیم همین.
تمام ویژگی های خوب و بد رو خود آدما به وجود میارن و برای درک کردنش ناچاریم مثال هایی که میبینیم رو تحلیل کنیم یا الگو قرار بدیم
وگرنه از کجا باید بفهمیم که انتهای یه تصمیم ممکنه به کجا ختم بشه؟!
بنظر شما اینکه از کسی دوری کنیم به این معنی نیست که با قضاوت کردن اشتباهش به بد بودنش پی بردیم
شما هم اینطوری دارید قضاوت میکنید ولی از اعترافش هراس دارید
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
50 ثانیه پیش
51 ثانیه پیش
51 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
