من ۲۰ سالمه اون ۲۲ . اشنائه ولی فامیل نیست . تاحالا با هیچکی نبودم چون از رابطه های بچه بازی و لاشی بازی بدم میاد . یسال بود دوسش داشتم بخاطر شخصیتو اخلاقش . امارشو دارم اونم با هیچکی نبوده دقیقا مثل خودم چون از رابطه های آبکی بدش میاد . تو این یسال به هیچکی نگفتم ولی فهمیدم اونم خوشش میومده اما چون گارد دارم و عین سگم میترسیده بگه . گف بیا اشنا شیم قسم میخورم تا هروقت بخوای حتی دستتم نگیرم بعد ۶ ماه هم اگ همه چیز اوکی بود میام با بابات حرف میزنم . ولی بچه ها هرچی فکر میکنم اینده ای ندارم باهاش بخاطر شرایط خودش و خانوادش . بابای منم هیییچوقت قبول نمیکنه فقط الکی گند زده میشه تو یسری حرمت ها و ازادیامون و رفتوامدای خانوادگیمون . بعدشم هم اون بچس هم من . بنظرتون کار منطقی کردم که بیخیال دلو احساسم شدم ؟
با اجازه استارتر میشه دو تاپیک اخرمنو گزارش بزنید گزارش زدید لایکم کنید تا براتون حمد بخونم :)
تروخدا بیاید بگید خوب کردم که صیکه دلو احساسمو زدم یا ن
هم اونو درنظر گرفتم هم خانواده هامون هم خودم
الکیم وابستش میشدم بدون هیچ اینده ای
من چون خودم تجربه ازدواج عاشق وپردردسروعذاب دارم یه نصیحتی بهت بکنم عشق واقعا قشنگه توزندگی ولی ی سریع چیزا هست که آدموعذاب میده وارزششونداره اگه خونوادت با پسره مخالفن بیخیالش شوچون حتی اگه خوشبخترینم باشین خونواده مخالف باشن این وسط تاآخرعمرت بایدعذاب وناراحتی بکشی چون من کشیدم میدونم
توروچرا انقد زود بزرگ شدی،چقد عاقل وفهمیده هستی،احسنت به شعورت متاسفانه چون آشنا هست ریسک هست بری تو رابطه،موقع سن ازدواج برسه هنوزم بخود میاد خواستگاری
دقیقا خودمو میشناسم الکی مشتاق تر میشم . و باید نزارم اینطوری شه
من دقیقا همین موقعیتو داشتم و به خاطر منطقم قید حسمو زدم ، هنوزم که هنوزه با اینکه دلم میگیره گاهی اما هیچوقت پشیمون نشدم
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
