بچه هاتونو به راحتی رها نکنید

خب کسی که این نگرش رو داره  می تونه از اول بچه دار نشه 

اگه شد نباید از زیر مسئولیتش شونه خالی کنه ...

اخه درستشم همینه 

قبل از بچه ها میرفت دنبال آرزوهاش بعد بچه میاورد

با وجود خیانتی که دیدم 

به خاطر پسرم پیِ همه چیزو به تنم مالیدم 

فقط می خوام آرامش داشته باشه 

آخه من مسئول به دنیا اومدنشم ...

اسمشم گذاشته مادر مهربان😂

غیبت مجازی :

😂😂

خب کسی که این نگرش رو داره  می تونه از اول بچه دار نشه 

اگه شد نباید از زیر مسئولیتش شونه خالی کنه ...

جالبش اینجاست که تو بچگی رهاشون میکنن

وقتی بزرگ شدن از آب و گل  در اومدن تازه یادشون میافته یه زمانی بچه ای هم داشتن

حس مادریشون شکوفا میشه 

حالا این به کنار 

اون روز داشتم فکر میکردم که مثلا مجرد بودم  حین ادامه تحصیل بورسیه میشدم برای خارج 

ایا میرفتم ؟

دیدم نه کفه مامان بابام سنگین تره 

مگه من چقدر عمر میکنم که چندسالشم مامان و بابامو نبینم 

اونا که انقدر برام زحمت کشیدن بزرگم کردن و بزارم برم ؟

درسته که اونا موفقیتمو میخواستن 

ولی دلتنگیشون چی ؟

ثمره زندگیشون که من بودم چی

همش با خودشون فکر کنن که بچم الان وضعش چطوره 

دیدم واقعا از نطر من ارزشش رو نداره 

تو این عمر های کوتاه

یه دختری بود ۱۹سالش بود با یه پسری که ۳۸سالشه عقد کرد باوجود تمام مخالفت های خونوادش اون کارخودشو کرد نگو که نقشه هایی توسرش بود چون پسره تابعیت اونور وداره کاری کرد که پسره واسش ویزا وکارای اونورش انجام داد رفت اونجا بعد ۳ماه خبر طلاقش اوردن خونواده پسره ایران بودن رفتن پیش خونواده دختره اونقد لعن ونفرینشون کردن.بعضیا به ازدواج بعنوان پیشرفت ورهایی نگاه میکنم نه حس مادری ونه خونواده وشوهرمانعشون نمیشه   

چقدر سخت میگذره

چقدر زمان دیر میگذره😭

ذات مادر این جدایی و دوری و نمیپذیره،،من دوستی دارم که از یه استان دیگه ۹_۱۰ساعت راه و میاد دانشگاه،،بااینکه دوسال بیشترنیست ولی خودش پشیمون و کلافه اس میگه بچه ام کلاس اول بود و من نفهمیدم چطور گذروند،بااینکه همسر و خونواده بشدت حمایتگری داره... بری کلاسای ارشد و دکتری خیلی ازاین خانما میبینی....اصلا خودت مادرشی نمیتونی این وضعیت و تحمل کنی نه اینکه مثلا شوهرت نذاره،بلکه خودت نمیخوای