کیا طولانی مدت قهرکردن رفتن خونه پدر 😔

اولا که حرف دیگران تمومی نداره بیخیال

بعدم دم بابات گرم

برو سر زندگیت قدرتمند تر 

اگه مهمونی رفتن و مشروب خوردن ترک کرد پاشو برو سر زندگیت 

فدای سرت آبروی اون مرد بی ملاحظه مهمه یا روان تو و بچه هات ؟ هرچی کردی خوب کردی

مردم همیشه چرت میگن خودتو درگیر مردم نکن چند وقت دیگه یادشون رفته

حق با پدرته بزار کارش رو بکنه

درکت میکنم

منم شرایطم با شوهرم میزون نیس.

6 ماه خونه پدرم موندم و ولم کرد.

الا عین سگ پشیمونه و میخواد منو.

ولی دیگ از چشمم افتاده و میخوام جدا شم.

من بچه ندارم 

منم حس میکنم اگ برگردم میشم نقل مجلس

ول کن تورو خدا حرف‌مردمو ،مردم کجا بودن وقتی تو عذاب میکشیدی وقتی روزای سختی رو میگذروندی؟؟؟

اتفاقا کارخوبی کردی بذار ادب شه شوهرت 

رفتی هم تا بمدت به شوهرت رو  نده 

کار خوبی کردی دوست عزیز

الانم فک نکن برگردی تمومه

شما یه فرصت دادی اگر نتونه شما جدا میشی

امیدوار نکن زیاد خودتو

به قصد امتحان شوهرت برگرد

هرکی پشت سر هرچی دلش میخواد میتونه بگه 

مهم اینه جلوی خودت جرات حرف زدن نداشته باشن

هرکس خواست قضاوتت کنه بااعتماد بنفس حرف بزن زندگی خودت تو اذیت میشدی پس به زر زر بقیه توجه نکن

عزیزم بخدا انقد مردم درگیری داااارن که اصلا یادشون نیست .درسته من خودم با قهر رفتن موافق نیستم.همیشه هم به سوهرم میگم نمیرم قهر ولی اگه رفتم دیگه برنمیگردم.ولی خیلیا هستن میرن و باز برمیگردن.از جمله خواهرشوهرم که۳ـ۴ماه اومد قهر.البته از اولش میگفت میخوام بترسونمش.ولی جلو بقیه میگف میخوام طلاق بگیرم که به گوش اونا نرسه.و الان برگشته هیچی هم براش مهم نیست.تازه واقعنم ترسیدن.نمیتونن بهش بگن بالای چشت ابروعه.ولی به چه قیمتی؟؟من راجب رفتن یا نرفتنت نظر نمیدم عزیزم چون به خودت و خانوادت بستگی داره و شرایطت.ولی اگه رفتی بدون کسی اصلا یادش نمیمونه بعد یه مدت.و اینکه تصمیم قاطع بگیر که باز برنگردی:))))🎈

تا یه مدتم برا خودت سخته و قبول دارم.ولی هرکی هرچییی گفت اصلا برات مهم نباشه و با شوخی و خنده ردش کن

احتمال جدایی شما بیشتر از زندگیه

میدونم سخته اما چاره ای نیس

خودتو اماده کن یه روز شاید که دور نباشی از هم جدا بشین

باید قوی باشی

ضمنا گور بابای حرف دیگران حس کن بقیه گوسفندن( این یه راه روانشناسیه) برای کم اهمیت جلوه دادن نظرات دیگران

منم دقیقا شوهرم همش میره باغ یا گیم نت . بشدت هم رفیق بازه و مشروب و سیگار هم زیاد مصرف میکنه بعضی وقتا هم گل و بنگ و اینجور چیزا میکشه .به گوشیشم جرعت دست زدن ندارم و رمزشو بلد نیستم .. اگرم بهش چیزی بگم‌ سریع دعوا راه میندازه..‌ولی خب من هیچی نمیگم همش قربون صدقش میرم و بوسش میکنم‌ و همش باهاش ور میرم و میگم و میخندم ..یه جورایی کنار اومدم با کاراش و تحمل میکنم چون اعصابم نمی‌کشه که بخوام  قهر کنم و دعوا راه بندازم و برم خونه بابام حوصله‌ی منت های خانوادمو ندارم حوصله غُر زدنای مامانمو ندارم حوصله سرسنگین رفتار کردن بابام رو ندارم حوصله‌ی کلفتی کردن برا  خواهر و برادر مجردمو ندارم ..بخاطر همین در برابر کارای شوهرم سکوت میکنم و خودمو خوب جلوه میدم وگرنه دلم خونه از دستش ‌.. تازه بچه دار هم نمیشیم همش در حال دکتر رفتن و دارو خوردنیم که بچه دارشیم...

ببین تو اینجا کوچیک نشدی قدرتمند شدی قدرتی که سر منشاش پدرته

باید بهش افتخار کنی اتفاقا همهه باید بدون شوهرت کی بود تو و پدرت ادمش کردید

تعزه لطفه در حق شوهرت که از نادونیش عبرت گرفته و راه درستو پیدا کرده