الان من ۱۶سالم هست م اون ۱۷ سالش و تو بچگیش پدر مادرش رو از دست داده بخاطر همین تو خونه ی ما زندگی میکنه و پدرم دلش برای سوخت برای همین منو نامزدش کردن الان هیچ احساسی بهش ندارم بر عکس ازش متنفرم الان چند روزی میشه ک ب خوانوادم گفتم ک نمیخوامش و اعصبانی شدم هرچی تو دلم بود گفتم مامانم بیماری قلبی داره حالش خیلی بد شد من فک میکردم ک درکم میکنم ولی برعکس سرزنشم کردن گفتن ابرومونو می‌بری تو کل فامیل از اون روز باهام قهرن حرفی باهام نمی‌زنند و خلاصه بچه‌ها من خانوادم خیلی مذهبی هستن و اینکه خیلی ب قول قرار اهمیت میدن اون شب فهمیدم ک مجبورم باهاش ازدواج کنم ولی هرچی ب خودم میگم بازم دلم راضی نیست ولی مجبورم بخاطر مامانم خیلی حالش بد شده از اون روز میترسم از دستش بدم شما نظر بدین چجوری کنار بیام و چیکار کنم خواهشن
خودتو بکش ولی زیر بار حرف زور نرو اگر مامانت اتفاقی براش بیفته تقصیر خودشه خواهشا خودتو با یه تصمیم اشتباه از سوی بزرگترا ناراحت نکن
الان سال چند شمسیه؟
وای طرف بی کس وکاره بچسب بهش
کل زندگیش میشی تو منم خواستگارم هم اینجوریه
ب پسره بگو ب خانوادت بگه نمیخوادت
چند سالت بود؟
پسره تو رو میخواد یا اونم مثل خودته؟
عه رمانای سال 99 عجیبه
چطور مذهبید تو یه خونه زندگی میکنید؟
بعد مگه عهد بوقه بزن زیرش ازدواج ازدواج چیه واا تو قرن بیست یکیم جهان سوم ک میگن اینه
بهشون بگو سر سفره عقد هم بشینم میگم نه اینجوری بدتر آبروتون میره
خودتو بدبخت نکن بخاطر بقیه
مادرت هم داره فیلم بازی میکنه دختره ی ساده...
وای چه باورپذیر😂
حالا من برعکس توام منو پسر عموم از بچگی باهم بودیم شش ساله باهمیم خانواده ها مخالف 😑
اون چی؟ به نظرت بهت حسی داره؟
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
